SR-71 BLACKBIRD

Άρθρα γραμμένα απο τα μέλη μας

Συντονιστής: Διαχείριση

Απάντηση
Alexander
Δημοσιεύσεις: 930
Εγγραφή: 29 Σεπ 2005, 13:29

SR-71 BLACKBIRD

Δημοσίευση από Alexander »

SR-71 Blackbird

ΕικόναΕικόναΕικόνα

Ένα από τα πιο απόρρητα υπερ-αεροπλάνα που αδιαμφισβήτητα προκαλεί δέος με την πιο γοητευτική , φανταστική και μυστήρια σιλουέτα είναι το SR-71 Blackbird . Είναι ένα αεροσκάφος μοναδικής σχεδίασης και σαν ιπτάμενη μηχάνη είναι από τις λίγες που έχει αφήσει τόσο έντονα το στίγμα της στην αεροπορική ιστορία αλλά και στους αιθέρες . Το Blackbird μόνιμα το κάλυπτε ένα πέπλο μυστηρίου που γοήτευε και θα γοητεύει ακόμα και όσους δεν ασχολούνται με θέματα αεροπορικής φύσης , ενώ τους προκάλει ενδιαφέρον η από επιστημονική φαντασία εμπνευσμένη σχεδίαση που χαρακτηρίζει το SR-71 ( όντως «εξωγήινη» σχεδίαση αν σκεφτούμε ότι πραγματοποίηθηκε το 1950!!! ). Το SR-71 είναι γνωστό στους πιλότους με πολλά παρατσούκλια : «Sled» , «Habu» , «SR», «Lady in Black» και το πιο γνωστό φυσικά το «Blackbird» . Ενώ το 1994 εμφανίστηκε στις ΗΠΑ και το επίσημο εγχειρίδιο του πιλότου έναντι του ποσού των 150$ . Αντάξιος διάδοχος δεν εμφανίστηκε , ίσως προφανώς να μην χρειαζόταν ή να σχεδιάζονται άλλα ανάλογα που θα φανερωθούν με το πέρασμα του χρόνου. Να τονίσουμε πως υπηρέτησε τις ΗΠΑ πάνω από 35 χρόνια ! ! !


Εικόνα (SR-71s)


Πρέπει να αναφέρουμε ότι η σχεδίαση αυτού του πανέμορφου αεροπλάνου προσφέρει επιδόσεις που μέχρι τις μέρες μας είναι μοναδικές . Συνεπώς αντιλαμβανόμαστε ότι σχεδιάστηκε από ιδιοφυίες της αεροναυπηγικής με εμπνευστή τον Clarence ΄΄Kelly΄΄ Johnson σχεδιάστη της Lockheed και διευθυντή της ΄΄μυστικής΄΄ εταιρίας των ΄΄μαύρων΄΄ προγραμμάτων ( SKUNK WORKS ) , που είχε έδρα τη μυστικη βάση Groom Lake ή Dreamland ή The Ranch ή The Box ! Η βάση αυτή είναι 190 χλμ νοτιοδυτικά του Las Vegas στην κοιλάδα Emigrant Valley , περικυκλωμένη από βουνά , όπου μαζεύονται ΄΄περίεργοι΄΄ άνθρωποι εξοπλισμένοι με κυάλια , μικρά τηλεσκόποια , συσκευές IR , φωτογραφικές μηχανές κ.α και φυσικά άνετες πολυθρόνες και κατάλληλο ρουχισμό για τις πολλές ώρες παρατηρήσεων στιν κορυφή των βουνών White Sands .

Ο C.Johnson ξεκίνησε ,στην δεκαετία του 50 ,αρχικά με ένα σχέδιο αεροσκάφους 50 μέτρων μήκος , 25 μέτρα πλάτος με ικανότητα ταχύτητα πτήσης τα 2.5 mach και τη χρήση κινητήρων υδρογόνου που όμως στη συνέχεια εγκαταλήφθηκε η χρήση τέτοιων κινητήρων .Το όνομα του σχεδίου-προγράμματος , που κέρδισε η Lockheed (κατασκευαστής του U2)από την Convair ,έχει ενδιαφέρον και σίγουρα θα μας θυμήσει κάτι πρόσφατο!Το σχέδιο-πρόγραμμα ονομαζόταν ΄΄ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ΄΄ !.Το Blackbird σχεδιάστηκε σαν μακράς ακτίνα στρατηγικό αναγνωριστηκό ικανό να πετά στα 85.000ft (ίσως να έφτανε μέχρι και τα 100.000ft)και με ταχύτητες της τάξης των 3.2 mach ενώ λέγεται ότι μπορoύσε να επιταγχύνει μέχρι και τα 3.5 mach . Το Concorde είναι το μόνο αεροσκάφος εκτός από το SR-71 το οποίο μπορεί να πετά σε υπερηχητικές ταχύτητες για ώρες . Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από την CIA που ήθελε ένα πιο γρήγορο αεροσκάφος από το U-2 . Η κατασκευή του πρώτου αεροσκάφους (Α-12),μετά από 12 σχέδια που ανέπτυξε η Skunk Works (τμήμα της Lockheed), επιτεύχθηκε τον 12/1961 με κινητήρες P&W J75 και η παρθενική του πτήση έγινε από το Burbank στο Groom Lake στις 26/04/1962 με τον Lou Shalk στα χειριστήρια . Όμως εκείνη η πτήση παρουσίασε πρόβλημα και τελικά δεν θεωρήθηκε σαν η επίσημη 1η πτήση . Να πούμε πως το Α-12 ήταν σχεδιασμένο να πετά πάνω από το στόχο που όμως μετά την κατάρριψη του U2 (1 Μαίου 1960 χειριστής : Francis Gary Powers) υπογράφτηκε συνθήκη μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ όπου απογορεύτηκαν οι επανδρωμένες πτήσεις τέτοιου τύπου πάνω από εχθρικό έδαφος .Τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε το αναχαιτιστικό YF-12A με το κοιλιακό πτερύγιο και το ραντάρ AN/ASG-18 της Huge και την ικανότητα να βάλει τον πύραυλο AIM-47A .Στις 29/2/1964 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό το YF-12A ενώ στις 11/1979 πραγματοποιήθηκε η τελευταία του πτήση ενώ είχε χρησιμοποιηθεί σε σειρά δοκιμών πριν καταλήξει στο μουσείο στο Daton του Ohio . Στις 28/12/1966 αποφασίστηκε η παύση επιχειρήσεων των A-12 μέχρι 1/6/1968 μιας και οι αποστολές που έκαναν τα Α-12 και SR-71 ήταν παρόμοια και έτσι αποφάσισαν να μην ξοδεύουν πόρους και για τα δύο α/φοι και προτίμησαν να διατηρήσουν το SR-71 . Στις 26/7/1964 έγινε γνωστό στο κοινό από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ η ύπαρξη της αναγνωριστικής έκδοσης (μεγαλύτερο και βαρύτερο από το YF-12A) με έναν μάλλον λάθος τρόπο που δεν έγινε σκόπιμα αλλά στιγμάτισε το αεροσκάφος . Έγινε λοιπόν λανθασμένη αναφορά , από τον πρόεδρο , η σωστή ονομασία του RS-71 αντί SR-71 και για να μην διαψεύστη ο πρόεδρος Lyndon Johnson το αεροσκάφος έγινε γνωστό επίσημα ως SR-71 Blackbird


ΕικόναΕικόναΕικόνα (YF-12s)


Πρώτη παραγγελία δόθηκε στις 28/12/1962 για 6 SR-71 και το πρωτότυπο πέταξε στις 22/12/1968 ,αλλά ίσως να πρωτοπέταξε το 1966 ,από το Palmdale της Καλιφόρνια . Και αποσύρθηκε το 1990 λόγω πολιτικών αιτίων , αλλά η USAF κράτησε μερκά Blackbirds επιχειρησιακά μέχρι το 1998 .Στη διάρκεια της καριέρας του υπηρέτησε μόνο σε μια μονάδα της Στρατηγικής Διοίκησης (SAC [η οποία καταργήθηκε το 1992] ) της USAF την 4200η Πτέρυγα Στρατηγικής Αναγνώρισης με έδρα τη βάση Beale στη Βόρεια Καλιφόρνια . Υπηρέτησε και στη NASA στη βάση Edwards AFB από το 1991 μέχρι και τον ΟΚΤΩΒΡΙΟ του 1999 (ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΤΟΝ ΤΟΝΙΖΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΓΕΛΑΣΕΙ ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΓΑΙΔΑΡΟ JJJ ) . To 1991 η NASA χρειάστηκε να αποκτήσει για τις ανάγκες πειραμάτων και δοκιμών 2 SR-71 και ένα εκπαιδευτικό SR-71B τα οποία έφεραν τους εξής κωδικούς:

· NASA 831(SR-71B , 64-1795 , κατασκευασμένο τον 9/1965)
· NASA 832(SR-71A , 64-17971 , κατασκευασμένο τον 10/1966)
· NASA 844(SR-71A , 64-17980 , κατασκευασμένο τον 7/1967)

Η NASA είχε ξαναχρησιμοποιήσει το Blackbird πρώτη φορά το 1969 όταν μελετούσε τις επιδράσεις και τις αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμόυ στις πτήσεις μεγάλου ύψους και και υψηλών ταχυτήτων . Στις έρευνες χρησιμοποιήθηκε τόσο το YF-12A όσο και το SR-71A . Το 1991 η NASA είχε σκοπό να τα χρησιμοποιήσει σε έρευνες σχετικά με : αεροσκάφοι υψηλών ταχυτήτων και προβλήματα που προκύπτουν από αυτή , θέματα αεροδυναμικής , συλλογή στοιχείων περι ανάπτυξης υψηλών θερμοκρασιών στα αεροσκάφοι , δομική αντοχή , θερμική αντοχή και προστασία , θέματα προώθησης . Τα αποτελέσματα από αυτές τις δοκιμές είχαν σαν σκοπό να χρησιμοποιηθούν για το πρόγραμμα HSCT (High Speed Civil Transport) . Για αυτό το πρόγραμμα χρησιμοποιήθηκε και το F-16XL (NASA 849) και ερεύνησε θέματα που αφορούσαν την έρευνα και εξέλιξη νέων αεροδυναμικών επιφανειών ελέγχου . H NASA είχε μόνο δύο εκπαιδευμένα πληρώματα τους Roger Smith , Stephen Ishmael , Robert Meyer & Martha Bon Meyer (η μόνη γυναίκα που αποτέλεσε μέλος πληρώματος) .

ΕικόναΕικόναΕικόνα

Το Μάρτιο του 1993 το SR-71 χρησιμοποιήθηκε σαν πλατφόρμα αστρονομικών παρατηρήσεων που έφερε στο ρύγχος του κάμερα ευαίσθητη στο υπεριώδες φάσμα , ενώ χρησιμοποιήθηκε για τη μελέτη των ανώτερων ατμοσφαιρικών στρωμάτων για τη μελέτη της καταστροφής του στρώματος του όζοντος και για τη μελέτη του φαινομένου του θερμοκηπίου . Επίσης στο SR-71 έγινε η ανάτυξη της τεχνολογίας αισθητήρων λειζερ για την παροχή στοιχείων όπως ταχύτητα αέρος , γωνία προσβολής . Αυτή η ανάπτυξη τέτοιων αισθητήρων έγινε με σκοπό την αντικατάσταση των συμβατικών αισθητήρων . Οι αισθητήρες λέϊζερ θα παρέχουν μεγαλύτερη ακρίβεια ιδιαίτερα σε μεγάλα ύψη όπου ο αραιός αέρας έχει σαν αποτέλεσμα χαμηλής ακρίβειας συγκριτικά με τους συμβατικούς . Το σύστημα αυτό αποτελείται από 6 δέσμες ακτίνων λέϊζερ και καθώς τα σωματίδια αέρα περνούν ανάμμεσά τους είναι δυνατή η μέτρηση ταχύτητας αέρος , και της διεύθυνσης κίνησηςαλλά και άλλων στοιχείων . To 1994 ένα από τα αεροσκάφη μελέτησε τη διάδοση στο έδαφος του κύματος κρούσης που παράγεται από την υπερηχητική πτήση . Οι πτήσεις πραγματοποιήθηκαν σε πεδίο όπου είχαν εγκατασταθεί μικρόφωνα για να καταγράψουν τη διάδοση του supersonic-boom . Στο αναγνωριστηκό το 2ο μέλος του πληρώματος ήταν ο Αξιωματικός Αναγνωριστηκών Συστημάτων και είχε τον χειρισμό και των συστημάτων αυτοπροστασίας .

ΕικόναΕικόνα



ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ SR-71


ΕικόναΕικόνα (SR-71)


Το χρονικό του SR-71 που παρουσιάζεται εδώ είναι συνδυασμός πληροφοριών και έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρων

24 Δεκεμβρίου 1957: Ο πρώτος J-58 δοκιμάζεται
26 Ιανουαρίου 1960: Η CIA παρήγγειλε 12 A-12
30 Ιουλίου 1962: Ο J-58 ολοκληρώνει τις προ-πτήσεις δοκιμές εδάφους
28 Δεκεμβρίου 1962: Η Lockheed υπογράφει συμβόλαιο για την παραγγελία 6 SR-71
Αρχές 1963: Το A-12 πραγματοποίησε την 1η πτήση με τους δύο κινητήρες J58 .
24 Μάη 1963: Το 1ο A-12 συνετρίβη κοντά στο Wendover, της Utah .Επίσης εκείνη τη χρονιά πραγματοποίησε την 1η πτήση φτάνοντας την ταχύτητα των 3.2 mach
25 Ιούλιου 1964: Ο πρόεδρος Johnson ανακοινώνει στο κοινό το SR-71
29 Οκτώβρη 1964: Το πρωτότυπο SR-71 παραδίδεται στο Palmdale
7 Δεκεμβρίου 1964: Το Beale ανακοινώνεται σαν βάση των Blackbirds
22 Δεκεμβρίου 1964: H πρώτη πτήση του SR-71 με δοκιμαστή πιλότο τον Bob Gilliland στο εργοστάσιο #42
2 Ιουλίου 1967: Οι Jim Watkins και Dave Dempster πετούν την πρώτη διεθνή αποστολή με SR-71A #17972 και παρουσιάζεται βλάβη στο INS με αποτέλεσμα να πετάξουν κατά λάθος πάνω από το Μεξικό!!!(ΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ Η ΟΙ ΜΕΞΙΚΑΝΟΙ;;;)
3 Νοεμβρίου 1967: Το A-12 και το SR-71 πραγματοποίησαν αναγνωριστική πτήση διαγωνισμού με τα αποτελέσματα να αφήνουν ερωτηματικά.
5 Φεβρουαρίου 1968: Η Lockheed διέταξε την καταστροφή των εργαλείων για τα A-12, YF-12, και SR-71(περιείχαν κάδμιο) . Επίσης το 1ο SR-71 έφτασε στην Kadena AB για να αντικαταστήσει τα A-12(που μετά αυτά αποθηκεύτικαν και αργότερα τοποθετήθηκαν σε διάφορα μουσεία στις ΗΠΑ) και επίσης πέταξε την 1η επιχειρησιακή αποστολή .
8 Μαρτίου 1968: Το πρώτο SR-71A (#61-7978) φτάνει στην βάση Kadena (Ιαπωνία)AB (OL 8) για να αντικαταστήσει τα A-12 .
21 Μαρτίου 1968: Το πρώτο SR-71 (#61-7976) πραγματοποιεί επιχειρησιακή αποστολή από την Kadena AB πάνω από το Βιετνάμ .
1970 : Το SR-71 πετυχαίνει πολλά ρεκόρ ταχύτητας και ύψους αυτή τη δεκαετία. Το SR-71 επίσης στέλνεται στην RAF στο Mildenhall .
1 Σεπτεμβρίου 1974: Το SR-71 πετυχαίνει ρεκόρ χρόνου-ταξιδίου από Νέα Υόρκη προς Λονδίνο σε 1 h/54/min&56.4 sec
13 Σεπτεμβρίου 1974: Ένα SR-71A πέτυχε ρεκόρ ταχύτηταςαπό το Λονδίνο στο Λος Άντζελες με μέση ταχύτητα 1,435.587 mph.
27/28 Ιουλίου 1976: Το SR-71A πετυχαίνει ρεκόρ ταχύτητας και ύψους (Ύψος σε οριζόντια πτήση: 85,068.997 ft. και ταχύτητα σε ευθεία πορεία: 2,193.167 mph). Επίσης στις 27 το SR-71 πέτυχε ρεκόρ ταχύτητας κλειστής διαδρομής ( 2,092.294 mph.) .
15 Ιανουαρίου 1982: Το SR-71B #61-7956 πετά την 1,000th αποστολή.
22 Νοεμβρίου 1989: USAF---SR-71(πρόγραμμα) επισήμως τερματίζεται λόγω οικονομικών δυσχεριών και λόγω εμφάνισης των δορυφόρων που όμως αργότερα επανήλθαν.
21 Ιανουαρίου 1990: Το τελευταίο SR-71 (#61-7962) αποσύρεται από την Kadena AB.
26 Ιανουαρίου 1990: Το SR-71 παύει τις επιχειρησιακές του αποστολές στο Beale AFB, CA.
6 Μαρτίου 1990: Η τελευταία πτήση SR-71 υπό το πρόγραμμα SENIOR CROWN κάνει 4 παγκόσμια ρεκόρ.
25 Ιουλίου 1991: Το SR-71B #61-7956/NASA #831 επισήμως παραδίδεται στη NASA στο Dryden.
Οκτώβρη 1991: Η Marta Bohn-Mayer γίνεται η 1η γυναίκα μέλος σε SR-71.
28 Σεπτεμβρίου 1994 : Το Κογκρέσο ψηφίζει τη δέσμευση $100 εκατομμυρίων για την επανένταξη τριών SR-71.
26 Απριλίου 1995: Η πρώτη επαναδραστηριοποίηση του SR-71A (#61-7971) που κάνει την 1η πτήση μετά από την αποθήκευσή του από την Lockheed.
28 Ιουνίου 1995: Το 1ο επαναδραστηριοποιημένο SR-71 επιστρέφει στην USAF στην Αποσπασμένη 2.
28 Aυγούστου 1995: Το 2ο επαναδραστηριοποιημένο SR-71A (#61-7967) πραγματοποιεί την 1η του πτήση μετά την αποθήκευση
19 Οκτώβρη 1997: Η τελευταία πτήση του SR-71B #61-7956 προς Edwards AFB Open House.
9 Οκτώβρη 1999: Η τελευταία πτήση του SR-71 (#61-7980/NASA 844).
Σεπτέμβρης 2002: Τελική απόσυρση είναι των α/φων με αριθμό #956, #971, και #98

ΕικόναΕικόνα(YF-12)



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Εικόνα ΕικόναΕικόναΕικόναΕικόνα (SR-71s&YF-12)

Κατασκευαστής: Lockheed Aircraft Corporation(Skunk Works)
Πρωταρχικός ρόλος: Στρατηγική Αναγνώριση
Μήκος: 107' 5" (ft’ inch’’)
Μήκος σωλήνα πιτό: 4' 11" (ft’ inch’’)
Άνοιγμα πτερύγων: 55' 7" (ft’ inch’’)
Εμβαδό φτερών: 1,795 ft. sq.
Wing Aspect Ratio*: 1.939
Wing Root Chord*: 60.533
Wing Dihedral Angle*: 0 degrees
Wing Chord*: 0.00
Κλίση πτέρυγας: 52.629 degrees
Inboard Elevon Area*: 39.00 ft. sq.
Outboard Elevon Area*: 52.50 ft. sq.
Συνολικό εμβαδό κάθετου σταθερού: 150.76 ft. sq.
Εμβαδό κινητού μέρους κάθετουπηδαλίου: 70.24 ft. sq.
Rudder Root Chord*: 14.803 ft.
Rudder Tip Chord*: 7.833 ft.
Ύψος: 18' 6" (ft’ inch’’)
Καθαρό βάρος: 59,000 lbs.
Μέγιστο Βάρος: 170,000 lbs.
Διάμετρος ατράκτου: 5.33 ft.
Επιχειρησιακή Οροφή: 85,000'+ (100.000ft)
Μέγιστη ταχύτητα: Mach 3.3+ 0.2 (Limit CIT of 427 degrees C)
Ταχύτητα πλεύσης: Mach 3.2
Κινητήρες: 2 Pratt & Whittney J-58 (JT11D-20A) με 34,000 lbs. Ώσης
Εμβέλεια: 3,200 nautical miles (χωρίς ανεφοδιασμό)
Πλήρωμα: 2 μέλη

Εικόνα

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ/ΚΑΤΑΛΗΞΗ

ΕικόναΕικόναΕικόναΕικόνα (SR-71s)

Αεροσκάφος
Αριθμός παραγωγής(S/n) # ΤύποςΑ/φους Κατάληξη Αεροσκαφών
60-6924 A-12 Blackbird Airpark, Palmdale, CA (AFFTC Museum)
60-6925 A-12 Intrepid Sea-Air-Space Museum, NY
60-6926 A-12 Συνετρίβη στις 24 Μάη 1963, ο πιλότος της CIA σώθηκε(ejected)
60-6927 A-12 Museum of Science/Industry, LA (Stored at Skunk Works)
60-6928 A-12 05 January 1967, CIA pilot killed
60-6929 A-12 Συνετρίβη στης 28 Δεκεμβρίου 1967, ο πιλότος σώθηκε(ejected)
60-6930 A-12 Alabama Space and Rocket Center, Huntsville
60-6931 A-12 Minnesota ANG Museum, St Paul, MN
60-6932 A-12 Συνετρίβη στις 5 Ιούνη 1968, ο πιλότος τηςCIA σκοτώθηκε
60-6933 A-12 San Diego Aerospace Museum
60-6934 YF-12A Καταστράφηκε κατά την προσγείωση 14 Αυγούστου 1966
60-6935 YF-12A USAF Museum, Dayton, OH
60-6936 YF-12A Συνετρίβη 24 Ιούνη 1971, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
60-6937 A-12 Αποθήκευση, Plant 42 (Skunk Works)
60-6938 A-12 USS Alabama Battleship Memorial Park, Mobile, AL
60-6939 A-12 Καταστράφηκε κατά την προσγείωση 9 Ιούλη 1964, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
60-6940 A-12 Museum of Flight, Seattle
60-6941 M-12 Συνετρίβη 30 Ιούλη 1966 , ο πιλότος σώθηκε,ο LCO σκοτώθηκε
61-7971 SR-71A Evergreen Aviation Museum, Oregon
64-17950 SR-71A Καταστράφηκε στην απογείωση 11 Απριλίου 1969, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17951 SR-71A Pima Air Museum, Tucson, AZ (NASA YF-12C 937)
64-17952 SR-71A Συνετρίβη 25 Ιανουαρίου 1966, ο πιλότος σώθηκε, ο RSO σκοτώθηκε
64-17953 SR-71A Συνετρίβη 18 Δεκεμρίου 1969, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17954 SR-71A Καταστράφηκε στην απογείωση 11 Απρίλη 1969, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17955 SR-71A AFFTC Museum, Edwards AFB, CA
64-17956 SR-71B Air Zoo, Kalamazoo, MI
64-17957 SR-71B Συνετρίβη 11 Ιανουαρίου 1968, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17958 SR-71A Robbins AFB Museum, GA
64-17959 SR-71A Air Force Armament Museum, Eglin AFB, FL
64-17960 SR-71A Castle Air Museum, Merced, CA
64-17961 SR-71A Kansas Cosmosphere & Space Center, Hutchinson, KS
64-17962 SR-71A Reserve Fleet, Plant 42, Palmdale, CA
64-17963 SR-71A Beale AFB Museum, CA
64-17964 SR-71A SAC Museum, Offut AFB, NE
64-17965 SR-71A Συνετρίβη 25 Οκτώβρη 1967, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17966 SR-71A Συνετρίβη 13 Aπρίλη 1967, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17967 SR-71A Operational (USAF), Det 2, 9th SW, Edwards AFB, CA
64-17968 SR-71A Virginia Aviation Museum
64-17969 SR-71A Συνετρίβη 10 Μάη1970 το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17970 SR-71A Συνετρίβη 17 Ιούνη 1970, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17971 SR-71A Operational (USAF), Det 2, 9th SW, Edwards AFB, CA
64-17972 SR-71A National Air and Space Museum, Washington D.C.
64-17973 SR-71A Blackbird Airpark, Palmdale, CA (Det 1 ASC)
64-17974 SR-71A Συνετρίβη 21 Απρίλη 1989, το πλήρωμα σώθηκε (ejected)
64-17975 SR-71A March Field Museum, March AFB, CA
64-17976 SR-71A USAF Museum, Dayton, OH
64-17977 SR-71A Καταστράφηκε στην απογείωση 10 Οκτώβρη 1968
64-17978 SR-71A Καταστράφηκε κατά την προσγείωση 20 Ιούλη 1972
64-17979 SR-71A History & Traditions Museum, Lackland AFB, TX
64-17980 SR-71A Επιχειρησιακό; , NASA Dryden FRC, Edwards AFB, CA
64-17981 SR-71C Hill AFB Museum, Hill AFB, UT

ΕικόναΕικόνα(SR-71s)



Η άτρακτος είναι φτιαγμένη από κράμα τιτανίου Beta-120 (μισό βάρος από τον ανοξείδωτο ατσάλι και πιο ανθεκτικό και αποτελεί το 90% του βάρους του αεροσκάφους ) για να αντέχει τις συνεχόμενες υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά την τριηχητική πτήση . Η Lockheed ανακάλυψε ότι τα κράματα τιτανίου ήταν πιο εύθραυστα εξαιτίας της χημικής τους επεξεργασίας που όμως αργότερα λύθηκαν . Επίσης παρατήρησαν ότι τα κομμάτια που συγκολλούσαν το καλοκαίρι παρουσίαζαν αστοχία και η εμφάνισή της γινόταν σύντομα . Το αντίθετο συνέβαινε το χειμώνα και η λύση κρυβόταν στη συγκέντρωση χλωρίου και φθορίου στο νερό , στο προάστιο Burmank προάστιο του L.A , που προστίθεντο περισσότερο το καλοκαίρι και λιγότερο το χειμώνα .
Επίσης το κάδμιο που περιείχαν τα εργαλεία και ερχόντουσταν σε επαφή με τα μέταλλα του α/φους δημιουργούσαν αλληλεπιδράσεις και χημικές αντιδράσεις και προκαλούσαν μεταβολές στις χημικές ιδιότητες των μετάλλων του α/φους . Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση προβλημάτων , αφού άλλαζαν τα χαρακτηριστικά των μετάλλων με αποτέλεσμα να μην αποδίδουν σωστά για το σκοπό που σχεδιάστηκαν π.χ αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες της πτήσης . Έτσι τα εργαλεία απομακρύνθηκαν και αντικαταστάθηκαν προκαλώντας προσωρινή καθυστέρηση στην συναρμολόγηση του Blackbird .
Το SR-71 δεν είναι 100% προιόν από σχεδιαστικό πρόγραμμα Η/Υ όπως τα F-117 , B-2 κ.α όπου έγινε χρήση υπερ-υπολογιστών . Το SR-71 είναι κυρίως χειροποίητη κατασκευή συνεπώς το κάθε αεροσκάφος είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ του είδους του! Προσεχτική επιφανειακή εξέταση της επιφάνειας του α/φους φανερώνει πολλά εξογκώματα και πολλές ανωμαλίες οι οποίες ,λόγω της θερμότητας που αναπτύσεται κατά την πτήση προκαλείται διαστολή στα μέταλλα έτσι ,οι επιφάνειες ομάλοποιούνται και οι διαστάσεις του αεροσκάφους μεταβάλονται σημαντικά .

Εσωτερικά το μεγαλύτερο μέρος του α/φους τον καταλαμβάνουν οι δεξαμενές καυσίμου (περίπου 42 τόνοι 46.128 Lt) ενώ τα τοιχώματα των δεξαμενών είναι ταυτόχρονα η επιφάνεια της ατράκτου . Η υψηλές θερμοκρασίες της πτήσης προκαλούν διαστολή στις επιφάνειες της ατράκτου όπως αναφέραμε πριν και έτσι εξασφαλίζεται η στεγανότητα των δεξαμενών . Επειδή οι θερμοκρασίες περιβάλλοντος στο έδαφος είναι πάρα πολύ μικρότερες από αυτες της πτήσης οι δεξαμένες δεν είναι στεγανές και έτσι σχεδόν από όλο το αεροσκάφος στάζει καύσιμο που απλά δημιουργεί ακαταστασία και λίμνες καυσίμου κάτω από το α/φος . Το καύσιμο που τροφοδοτεί τους κινητήρες είναι το JP7 παρασκευασμένο από την Shell με πολύ μικρό κίνδυνο ανάφλεξης ενώ χρησιμοποιείται και σαν υδραυλικό υγρό (κίνηση πτερυγίων-ακροφυσίων-κώνων εισαγωγής αέρος) αλλά και σαν ψυκτικό .

Ο κινητήρας είναι Prat&Whitney J58 και συνδυάζει λειτουργία στροβιλοκινητήρα και αυλοωθητήρα και είναι ολόκληρος κατασκευασμένος βασιζόμενος σε τίποτα που να προυπήρχε (δηλ. είναι όλος μια πρωτοποριακή κατασκευή με τίποτα που να έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν!). Η λειτουργία του κινητήρα (συνδυασμός στροβιλοκινητήρα-αυλοωθητήρα) έχει να κάνει περισσότερο με τη λειτουργία των κώνων που βρίσκονται στις εισαγωγές αέρος και που ρυθμίζουν τη ροή αέρα .Οι κώνοι επιτρέπουν στο α/φος να πετά στην ταχύτητα των 3+ mach για τόσες ώρες . Οι κώνοι κινούνται ηλεκτρο-υδραυλικά και η θέση τους εξαρτάται από την ταχύτητα του α/φους . Όταν το αεροσκάφος κινείται υπερηχητικά δημιουργείται κύμα κρούσης το οποίο αν εισέλθει στους κινητήρες θα επέλθει ακαριαία διακοπή λειτουργία τους . Αν το κύμα κρούσης αρχίσει να εισέρχεται προς το εσωτερικό των εισαγωγών τότε οι κώνοι αυτόματα εξέρχονται . Αυτό προκαλεί βίαιες ανταράξεις και σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να χαθεί ο έλεγχος του αεοσκάφους .Ισχυρά είναι τα χτυπήματα που δέχονται οι χειριστές που όμως συχνά οι έμπειροι πιλότοι εξαιτίας μιας αλλαγής στη συχνότητα λειτουργίας του κινητήρα αντιλαμβάνονται τι θα συμβεί και ενεργούν ανάλογα (η διαδικασία που κάνουν λέγεται manual intake και πρέπει ο χειριστής χειροκίνητα να φέρει σε θέση πλήρους εξαγωγής που μπορούν να λάβουν οι κώνοι) . Συνεπώς η ταχύτητα εισαγωγής του αέρα πρέπει να μειωθεί στην υποηχητική περιοχή κίνησης του αέρα και αυτό επιτυγχάνεται με τη ρύθμιση και κίνηση των κώνων . Σε μικρές ταχύτητες και μικρά ύψη προεξέχουν σημαντικά και οι κινητήρες λειτουργούν ως στροβιλοκινητήρες και λίγος αέρας εισέρχεται . Σε μεγάλα ύψη και στα 1.6 mach οι κώνοι μετακινούνται προς το εσωτερικό των εισαγωγών και ο αέρας που εισέρχεται αυξάνεται σε ποσότητα , όμως η ποσότητα ελέγχεται και από σειρά βοηθητικών εισαγωγών που είναι περιμετρικά στο πάνω μέρος των εισαγωγών αέρος και ρυθμίζονται χειροκίνητα και σε υψηλή ταχύτητα ,πάνω από 2000 miles/h , οι κινητήρες λειτουργούν πλέον ως αυλοωθητήρες .

Το 1983 τοποθετήθηκε ψηφιακό σύστημα ελέγχου των κώνων που μείωσε την παρουσία των ισχυρών κραδασμών . Όσες φορές δεν πέτυχε το σκοπό λειτουργίας του είχε σαν αποτέλεσμα σβήσιμο κινητήρα και ασσύμετρη ώση και δυσκολία στον έλεγχο του αεροσκάφους .Το καύσιμο εκκίνησης είναι η χημική ουσία tetra-ethil-borane (TEB) και αναφλέγεται πολύ εύκολα και αρκεί να έρθει σε επαφή με το οξυγόνο του αέρα . Το λάδι που χρησιμοποιείται είναι περισσότερο σε στερεή κατάσταση και αυτό για να είναι στην κατάλληλη φάση ώστε να αποδίδει σωστά στις υψηλές θερμοκρασίες κατά τις πτήσεις .

Άξιο αναφοράς είναι πως στα 3.2 mach (3.218χλμ/ώρα) το :

54% ισχύος παράγεται από τη δράση των αεραγωγών
28% ισχύος παράγεται από τα ακροφύσια
18% ισχύος παράγεται από τους κινητήρες
Από τα παραπάνω βλέπουμε ότι το Blackbird κινείται με την αναρρόφηση τεράστιων ποσοτήτων αέρα .

ΕικόναΕικόνα (SR-71s)



Η πτέρυγα είναι σχήματος δέλτα με 52.6ο οπισθόλκιση στο χείλος προσβολής . Ο έλεγχος της περιστροφής και στον άξονα πρόνευσης (roll control & pitch control) επιτυγχάνεται μέσω τεσσάρων πτερυγίων ελιγμών που καλύπτουν σχεδόν όλο το μήκος του χείλου εκφυγής . Χαρακτηριστικό του αεροσκάφους είναι οι προεκτάσεις της «ρίζας» της πτέρυγας προς το ρύγχος της ατράκτου δίνοντας ένα οβάλ σχήμα στην άτρακτο . Αυτές οι προεκτάσεις παράγουν μέρος της συνολικής άντωσης αλλά μειώνουν και το ηλεκτρομαγνηττικό ίχνος (RCS) του αεροσκάφους στους ραδιοεντοπιστήρες (radar) κατευθύνοντας την προσπίπτουσα ακτινοβολία προς διάφορες κατευθύνσεις . Πιστεύεται όμως ότι δεν ήταν στις προθέσεις των σχεδιαστών αυτή η δυνατότητα . Γενικά πάντως οι σχεδιαστές δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη μείωση του (RCS) ως προς ακτινοβολίες που προέρχονται από το πρόσθιο τμήμα και την κάτω περιοχή ως προς το ίχνος πτήσης . Έτσι οι διάφορες επιφάνειες σχεδιάζονται κυρτές ως προς το κάθετο επίπεδο και οπισθοκλινείς ως προς το οριζόντιο επίπεδο .Το σημαντικότερο βήμα έγινε με το πρωτότυπο Α-12 και μετέπειτα με το SR-71 , στο οποίο επιτεύχθηκε μια πληρέστερη και βαθύτερη κατανόηση της επίδρασης του σχήματος του αεροσκάφους στο μέγεθος του ίχνους που αυτό παρουσιάζει στις οθόνες των radar . Το SR-71 ήταν αεροσκάφος που προσφερόταν , λόγω σχήματος , για εφαρμογές τεχνολογιών stealth καθώς δεν έφερε εξωτερικά φορτία που αυξάνουν πολύ το RCS . Το βασικότερο πρόβλημα ήταν οι αεραγωγοί των κινητήρων , το οποίο πρόβλημα ξεπεράστηκε με την εκτεταμένη χρήση υλικών RAM . Το πρόσθιο RCS οφειλόταν στα χείλη προσβολής των αεροεισαγωγών , που είναι δύσκολη η εφαρμογή των RAM υλικών , καθώς και στις επιστροφές ακτινοβολίας από τα ακροφύσια των κινητήρων . Πάραυτα το Α-12 παρουσίαζε πρόσθιο RCS ενός τετραγωνικού μέτρου (αντοίστιχο με αυτό του όρθιου ανθρώπου) τιμή αρκετή για να εντοπιστεί , αλλά τιμή που προκαλούσε δυσκολίες και αργοπορία στον εγκλωβισμό δίνοντας το χρόνο να αποφύγει τα αμυντικά συστήματα γρήγορα και μειώνοντας την έκθεσή του σε αυτά ακόμα περισσόυερο εξαιτίας της ταχύτητάς του και με τους κατάλληλους ελιγμούς .

Η όλη κατασκευή , και ιδαίτερα οι αεροεισαγωγές και τα χείλη προσβολής που υφίστανται υψηλές θερμικές καταπονήσεις της τάξης των 426ο C , είναι σχεδιασμένη για να αντέχει αυτές τις θερμοκρασίες / διαστολές εφαρμόζοντας την μέθοδο της κυματοειδούς κατασκευής . Ενώ η κατασκευή είναι σχεδιασμένη να αντέχει τόσο υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι σχεδιασμένη να αντέχει υψηλές επιταχύνσεις της βαρύτητας . Τα όρια είναι μόλις -1g έως +3.5g πράγμα που φανερώνει μικρή δυνατότητα ελιγμών και μικρή ευελιξία .

Τα ελαστικά του αεροσκάφους περιέχουν άζωτο που τους επιτρέπει να αντέχουν στις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσονται κατά την πτήση .
Το SR-71 διαθέτει αισθητήρες των οποίων οι δυνατότητες παραμένουν ακόμα μυστικές ενώ πιστεύεται ότι υπάρχει η δυνατότητα μετάδοσης στοιχείων σε πραγματικό χρόνο .


ΕικόναΕικόνα (SR-71)


Πριν από κάθε πτήση το πλήρωμα λαμβάνει μεγάλη ποσότητα πρωτεΪνών , οξυγόνωση του αίματος (εξαιτίας του ύψους το αίμα θα άρχιζε να βράζει) , ενώ απαγορεύεται η διατροφή με φασόλια ή άλλο όσπριο για τουλάχιστον 12 ώρες πριν από την πτήση . Και αυτό γιατί σε ένα περιβάλλον όπου η πίεση είναι το 1/5 της συνήθους ατμοσφαιρικής , όλα τα αέρια έχουν την τάση να διαφεύγουν από το σώμα . Μετά από τη διατροφή υποβάλονται σε ιατρικές εξετάσεις και ακολουθεί το ντύσιμο του πληρώματος με τη στολή η οποία είναι όμοια με αυτή των αστροναυτών του διαστημικού λεωφορείου . Κάθε πιλότος εξυπηρετείται από πολυμελή ομάδα ειδικών ώστε να διασφαλιστεί το σωστό και ασφαλές ντύσιμο τών πιλότων . Η στολή συνδέεται με μια φορητή συσκευή παροχής οξυγόνου η οποία φιλτράρει και τυχόν αέρια που αποβάλλει το σώμα , από την οποία οι πιλότοι αποσυνδέονται μόλις μπουν στο κόκπιτ όπου θα συνδεθούν με το σύστημα παροχής του αεροσκάφους . Ο πιλότος και ο RSO είναι αυτοί που θα πουν πότε να τεθούν σε λειτουργία οι κινητήρες . Η ουσία TEB εγχύνεται στον κινητήρα και μια πράσινη λάμψη φαίνεται από τις εξαγωγές των κινητήρων . Μετά ακολουθεί 25 λεπτη προ-πτήσεως έλεγχοι και διαδικασίες πριν την απογείωση . Όταν το αεροσκάφος εξέλθει από το υπόστεγο ο χειριστής αυξομειώνει την ισχύ του κινητήρα και μετά απομακρύνονται τα chocks από τις ρόδες .Το SR-71 μετά κατευθύνεται προς τον αεροδιάδρομο ακολουθούμενο από αρκετά οχήματα ασφάλειας κοιτώντας για οτιδήποτε ύποπτο που θα θέσει σε κίνδυνο τους χειριστές και το αεροσκάφος . Κατά την διάρκεια αυτών των διαδικασιών ένα μαχητικό βρίσκεται ήδη στον αέρα κάνοντας κύκλους πάνω από τη βάση . Μόλις το αεροσκάφος ευθυγραμιστεί με τον αεροδιάδρομο επιταχύνει και στα 170 kts ο πιλότος τραβάει το χειριστήριο ελαφρά προς τα πίσω και στους 270 kts οι πόδες αφήνουν το έδαφος .Μετά από την απογείωση το αεροσκάφος ανεφοδιάζεται από KC-135Q όπου μπορεί πλέον να διανύσει 2500miles χωρίς ανεφοδιασμό και μετά επιταχύνει και ανέρχεται σε ύψος 85.000ft φτάνοντας τα 3.2mach όπου συνεχίζει μέχρι να ολοκληρώσει την αποστολή του .




ΡΕΚΟΡ BLACKBIRD

ΕικόναΕικόναΕικόναΕικόναΕικόνα
ΕικόναΕικόνα

· 27/28 Ιουλίου 1976
Πλήρωμα: Capt. Robert C. Helt και Maj. Larry A. Υψόμετρο σε οριζόντια πτήση: 85,068.997 feet

· 27/28 Ιουλίου 1976
Πλήρωμα: Capt. Eldon W. Joersz και Maj. George T. Morgan
Ταχύτητα σε ευθεία πορεία: 2,193.167 mph

· 27/28 Ιουλίου 1976
Πλήρωμα: Maj. Adolphus H. Bledsoe, Jr. και Maj. John T. Fuller
Ταχύτητα σε κλειστή πορεία: 2,092.294 mph

· 1 Σεπτέμβρη 1974Πλήρωμα: Maj. James V. Sullivan και Maj Noel F. Widdifield
Νέα Υόρκη προς Λονδίνο
Χρόνος: 1 ώρα 54 λεπτά 56.4 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 1,806.964 mph

· 13 Σεπτεμβρίου 1974
Πλήρωμα: Capt. Harold B. Adams και Capt. William C. Machorek
Λονδίνο προς Λος Άντζελες (5,645 μίλια)
Χρόνος: 3 ώρες 47 λεπτά 35.8 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 1,435.587 mph

· 6 Μάρτη 1990
Πλήρωμα: Lt. Col. Ed Yeilding και Lt. Col. Joseph T. Vida
Λος Άντζελες προς Ανατολική Ακτή (Coast to Coast, 2,086 μίλια)
Time: 1 ώρα 7 λεπτά 53.69 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 2,124.5 mph

· 6 Μάρτη 1990Πλήρωμα: Lt. Col. Ed Yeilding και Lt. Col. Joseph T. Vida
Λος Άντζελες προς Ουάσιγκτον D.C. (1,998 μίλια)
Χρόνος: 1 ώρα 4 λεπτά 19.89 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 2,144.83 mph

· 6 Μάρτη 1990
Πλήρωμα: Lt. Col. Ed Yeilding και Lt. Col. Joseph T. Vida
St. Λούις προς Σινσινάτι (311.44 μίλια)
Χρόνος: 8 λεπτά 31.97 δευτερόλεπτα
Μέση ταχύτητα: 2,189.94 mph


*Αν κάποιος γνωρίζει την ελλήνικη ωρολογία με PM ας με πληροφορήσει για να τα γράψω στα ελλήνικα.Ευχαριστώ.[/b]
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Alexander την 05 Δεκ 2005, 12:28, έχει επεξεργασθεί 3 φορές συνολικά.
Mystic_J
320 ΠΜ Ίκαρος/ 320FW Pilot
320 ΠΜ Ίκαρος/ 320FW Pilot
Δημοσιεύσεις: 4095
Εγγραφή: 29 Μαρ 2004, 22:44
Τοποθεσία: Bόλος

Δημοσίευση από Mystic_J »

Πολύ καλό bravo

Χαρά στο μεράκι σου.

Αν γράψεις κι ένα για το θρυλικό MiG-31 θα είσαι σούπερ
Εικόνα

HAF ACTION - FULL ACTION
FRISKY RADIO
Επισκέπτης

Δημοσίευση από Επισκέπτης »

έχω μείνει άφωνος
raptor
Δημοσιεύσεις: 4943
Εγγραφή: 31 Μαρ 2004, 09:00
Τοποθεσία: Athens
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από raptor »

Ρε αρχηγέ, μήπως θα έπρεπε να ασχοληθείς με το Tactical Reference??? :idea: :idea: :idea:
Εικόνα
Απάντηση