Προτείνω να κάνουμε κατι ..... μια αναφορά κατι τις τελος παντων.
Μην το αφησουμε να περάσει έτσι.
Πχ. οσοι έχουν ΑΤΟ να φτάξει κάποιος αποστολή και να πετάξουμε στις ξημερώματα πανω από τα ΙΜΙΑ. (χαμηλή πτήση).
Να κανουμε και μία αναφορά για την όλη ιστορία (με φωτο των Αξιοματικών που έπεσαν για τη πατριδα)
Όποιος έχει κάποια άλλη ιδεα να τη ρίξει.......
Προσοχή δεν θα ήταν σωστό να μπλεξουμε πολιτικά στη μέση.Ποτέ δεν μπλέξαμε και ποτέ δεν θα το κάνουμε.
Αυτά
31/1/2006 10 χρόνια από ΙΜΙΑ.
Συντονιστής: Διαχείριση
-
atsalis_p
- 320 ΠΜ Ίκαρος/ 320FW Pilot
- Δημοσιεύσεις: 1477
- Εγγραφή: 27 Ιαν 2005, 19:41
- Τοποθεσία: Χανιά τέλος...
Μπορώ να φτιάξω αποστολή αλλά δεν έχω δει αν στο ΑΤΟ υπάρχουν τα Ίμια.
Είμαι μακριά απο τον υπολογιστή μου, ρίξτε μια ματιά και πείτε μου.
Θέλετε κανονική αποστολή ή απλή πτήση πάνω από την περιοχή.
(Αν θέλετε αποστολή έχω μια φοβερή ιδέα!!! <με ότι πολιτικές και διπλωματικές προεκτάσεις γουστάρετε!> )
Edit:
ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ Ο THANATOS ΜΕ COBRA KAI ATO
(μάλλον το έχει πάρει πολύ σοβαρά !
)
(Μπράβο Γιώργο!)
Είμαι μακριά απο τον υπολογιστή μου, ρίξτε μια ματιά και πείτε μου.
Θέλετε κανονική αποστολή ή απλή πτήση πάνω από την περιοχή.
(Αν θέλετε αποστολή έχω μια φοβερή ιδέα!!! <με ότι πολιτικές και διπλωματικές προεκτάσεις γουστάρετε!> )
Edit:
ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ Ο THANATOS ΜΕ COBRA KAI ATO
(μάλλον το έχει πάρει πολύ σοβαρά !
)(Μπράβο Γιώργο!)
ALL GAVE SOME... BUT SOME GAVE ALL
-
Επισκέπτης
Ο ΤΗΑΝΑΤΟS βλεπει ομάδα και όχι εξομοιοτες.Εχει και ΑΤΟ και προσπαθεί να φτιαξει το ΑΤΟ του να πετάει με όλους.Δεν ασχολείται με μικροπρέπειες.atsalis_p έγραψε:Μπορώ να φτιάξω αποστολή αλλά δεν έχω δει αν στο ΑΤΟ υπάρχουν τα Ίμια.
Είμαι μακριά απο τον υπολογιστή μου, ρίξτε μια ματιά και πείτε μου.
Θέλετε κανονική αποστολή ή απλή πτήση πάνω από την περιοχή.
(Αν θέλετε αποστολή έχω μια φοβερή ιδέα!!! <με ότι πολιτικές και διπλωματικές προεκτάσεις γουστάρετε!> )
Edit:
ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ Ο THANATOS ΜΕ COBRA KAI ATO
(μάλλον το έχει πάρει πολύ σοβαρά !
(Μπράβο Γιώργο!)
-
Επισκέπτης
Περιοχή Κομοτηνη
21 Λόχος Διαβιβάσεων
Στρατόπεδο Παρασχου 21η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία
Στρατιώτης Διαβιβασεων Ανδρικοπουλος Γεώργιος ΧΑΜ 95Α ΕΣΣΟ
Τρίτη 30 Ιανουαρίου 1996
Ωρα 18:00
….Ενα απόγευμα ακόμα μέσα στη μονάδα.Εξοδούχος με δύωρο αλλα όπως εδώ και πολύ καιρό δεν βγαίνουμε έξω με τα φιλαράκια.Παντα καθισμένοι γύρω από την ξυλοσομπα και να λέμε μαλακιες για τον Ολυμπιακό και τους Βάζελους. Από το πρωί υπάρχει μία αναμπουμπούλα στη Ταξιαρχία (όπως μας λέγανε οι Τηλετυποι στο Τηλεφωνικό). Η τηλεοραση είναι με διαταγή κλειστή στο ΚΨΜ (ετσι και αλλιώς δεν έπιανε και καλά).
Τίποτα δεν προμήνειε αυτό που θα επακολουθούσε τις επομενες ώρες και μέρες.
Κάτι είχαμε ακούσει για ιστορίες με τους Τουρκούς αλλά δεν δώσαμε σημασία ετσι και αλλιώς μεσα στους Τουρκους ζούσαμε όλο τον καιρό. Ο μαγειρας του Μηχανικού θα ετοιμαζε εκέινη την περίφημη ομελέτα στο ταψι που έφτιαχνε πάντα.Συνοδευόμενη από το Στρατιώτικό τυρι σε κονσερβα με 50% λιπος ήταν το καλύτερο φαγητό μας σε σχέση μετα φασολια και τις φακές που έφτιαχνε.
Ξαφνικά μπαίνει στη μονάδα ο Δίκας μας. Ξεροκεφαλος ανθρωπος αλλά σου ενεπνε πειθαρχεια και εμπιστοσύνη.Κολητος του Αντισυνταγματαρχη ………. (γνωστός στο Πανελληνιο) Διοικητή του 646 Μηχανοκίνητου Ταγματος Πεζικού που είχε την έδρα του δίπλα στο λοχο μας.
Δεν συνήθιζε ο Δικας μας να μπαίνει τέτοιες ώρες και μπορώ να πω όμως ότι δεν έδωσα και πολύ σημασία.Όταν αρχίσανε να μπαίνουν και οι υπολοιποι αξιωματικοί τότε πήραν φωτια τα μπατζακια μας. Μεσα σε μισή ώρα είχε γεμίσει το Στρατόπεδο Σαρδελες και Αστέρια. Δεν υπήρχε πανικός αλλα γενικότερα έβλεπες μία κατάσταση που ήταν στα όρια να ξεφύγει αλλα ήξερες ότι δεν θα ξεφευγε ποτέ.
Ξαφνικά ακουστηκε μία φωνή «Ανδρικόπουλοοοοοοοοοοοοοοοςςς στο Διοικητήριο» και η απαντηση μέσα μου «ωχ τι έπαθε πάλι ο Δικας.Τελικά αυτή η πουλάδα που έχει πρέπει να σημαίνει επεσα μικρός και χτύπησα στο κεφαλι».
Τρέχνοτας φτάνω στο Διοικητήριο και στον Δικα μου. «Διατάχτε κύριε Διοικητά». Ανησυχος ο δίκας αλλά με βροντερή φωνή μου λέει «Το τζιπ μπροστά στο Διοικητηριο και βαλε μπροστά τους SEM 192 με τις σημερινές κλείδες σε αυτό και σε όλα τα οχήματα της Ταξιαρχίας.Παρε κόσμο μαζι σου για να κάνεις έλεγχο ότι όλα δουλεύουν κανονικά και φέρτους πάλι πίσω.» Τα πραγματα ήταν σοβαρά ή ήξερε πως θα γίνοντουσαν σοβαρότερα σε λίγο.
Μαζευψα όλα τα ΧΑΜ και τα έβαλα στο Τζιπ και αρχισα το ντελιβερι σε όλες τις μονάδες που ήχαν SEM. Πήγαμε στην 183 ΟΣΑ /ΑΚ ,140 πυροβολικό , 21Λόχος Μηχανικού ,211 Επιλαρχια Μέσων Αρματων, 21 Λόχος Τεχνικού , στο Τζιπ του Ταξίαρχου κλτ. Σε 20 λεπτά τους είχα μοιράσει σε δύο Στρατόπεδα (Παρασχου και Ηλιοπούλου) και είχαμε δίκτυο με κρυπτογράφιση και με αναπιδηση συχνότητας στη συχνότητα ………ΜΗz.
Στη συνέχεια τους κλείσαμε δίνοντας εντολή στον κάθε οδηγό του Τζιπ που ήταν επάνω ο ασύρματος να μην ακουμπήσουν τίποτα από τον ασύρματο.Ακολούθησε η συγκομιδή των ΧΑΜ προς το Λοχο μας. Μπαινοντας στο διοικητήριο για να αναφέρω εκτελεση και ότι όλα καλά, ακούω τους αξιωματικούς να λένε συγκεντρωμένοι στην Αιθουσα αξιωματικών ότι «θα τους ….μισουμε τα …πανα». Με ανοιγμένους χάρτες στο τραπεζι και και τον Υποδικα να βγαίνει από το 2ο Γραφειο με το Σχεδιο Ε. Φωναζω το Δικα μου και του αναφέρω λεγοντας του ακόμα «Κυρ διοικητά τι γινεται πολεμος ?». Εκεινος με σπρωχνει έξω λεγοντας μου «πηγαινε στο θαλαμο και ετοιμασου .. θα τα πουμε μετα.Σιγουρα ρε Γιώργο είναι όλα ενταξει?».
Αφού τον διαβεβαιωσα ότι ήταν όλα 100% εντάξει πηγα στο θάλαμο. Εκει αντικρυσα μία κατασταση που μου έφερνε συναισθηματα χαρμολύπης. Ξεστρωτα όλα τα κρεβατια να μαζευουν όλοι κουβέρτες και και σεντόνια και όλα τα υπαρχοντα τους εκτός των πολιτικών ενδυμάτων.Να εχουν κατέβει από τα σκιάδια τα ατομικά σακίδια και να ελεγχουν όλοι τα πασαλακια και τον υπολοιπο εξοπλισμο. Αλλα φιλαρακια να έχουν τελειώσει και να καθαρίζουν όπλο τραγουδοντας και κάτι άλλοι να κλαίνε και να έχουν χεστεί από το φόβο τους. Ο Γίαννης ένας μονιμος Λοχιας από την Κομοτηνη που τον είχα και στο Κεντρο Εκπαίδευσης να φωνάζει «Τι κλαιτε ρε κολοψαρα και είσαστε και από την Κομοτηνή. Μαζευτε τα πραγματά σας ΤΩΡΑ!!!!».
Το μονο που με ενδιέφερε εκείνη τη στιγμή ήταν το οπλο μου.Ενα ΗΚ11 με αποσπόμενη κάνη και δεύτερη που την έβαζες στη ζώνη με βαρος όπλου 7.5 κιλά. Ηταν το μωρο μου αυτό το οπλο για ένα και μονο λόγο. Με είχε γλειτώσει από τα επ’ ώμου και παρουσιάστε.
Πέρασε αρκετή ώρα όταν μπήκαν οι αξιωματικοί στο θάλαμο.Ο κάθενας τη διμοιρία του και έδεινε εντολές.Ηρθε και ο δικός μας ο Ανθυπολοχαγός ο οποίος ήταν διμοιρίτης των ΧΑΜ. Τι είναι τα ΧΑΜ και τι δουλεια θα κάνανε σε περίπτωση πολέμου ?. Τα ΧΑΜ είναι Χειριστές Ασυρματών Μέσων και επανδρώνουν τις ασύρματες επικοιωνίες των μονάδων της Ταξιαρχίας.Θα σπαγαμε δηλαδή σαν διμοιρία και θα πήγαινε κάθε ένας στην θέση του από όπου θα σήκωνε το δίκτυο της Ταξιαρχίας με κομβικό σημείο το Λοχο Διαβιβάσεων.Ακόμη ένας τηλετυπος και ένα ΧΑΜ θα επρεπε να θέσουν σε λειτουργία το ΡαδιοΤηλετυπο RTT Transword ώστε να βγαλουμε επαφή ασυρματου και τηλετύπου με 12 Μεραρχία και Δ’ Σώμα Στρατού.Κανονικά εγώ επρεπε να παω στο 211 ΕΜΑ στο αρμα του Συνταγματάρχη και να σηκώσω το δίκτυο αλλά ξαφνικά ακούω από τον Ανθυπολοχαγό. «Γιώργο στο Ραδιοτηλετυπο εσυ . ο Αρης θα πάει στη 211». Εξεπλαγη ευχαριστα γιατι το γουσταρα πολύ το ΡΤΤ λόγω των δύο notebook που είχε μέσα αλλά και από την άλλη ζήλεψα που ο Αρούλης θα ήταν μέσα στο αρμα του Δικα της 211. Αυτή η ευχαριστή εκπληξη μου έφυγε όταν άκουσα τη σύνεχια. «Γιώργο να ξεστήσεις το διπολο». Ωχ τι με περιμενε δεν είχα φανταστεί αφου το ξεστημα επρεπε να γίνει με ευλάβια και πολύ προσοχή γιατι αν χανοταν κατι από την κεραια δεν δουλευε τιποτα για εκπομπή μεγάλης απόστασης που θελαμε. Μετα από μία ώρα είχα τελειώσει και τα είχαμε βαλει όλα στη θέση τους και μεσα στα σακιδια τους.
Περασε η ώρα και εμεις ήμασταν όλοι καθισμένοι στα κρεβατια μας με τα λουκανικα και τα οπλα δίπλα μας και γύρω από την ξυλόσομπα.Εξώ να έχει άρχισει να φυσαει και να χιονίζει εκείνο το ψιλό το χιόνι που σε τρυπάει όταν πεφτει στο δερμα σου.Είχαμε πια φτάσει τους 0 βαθμούς κελσίου.
21 Λόχος Διαβιβάσεων
Στρατόπεδο Παρασχου 21η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία
Στρατιώτης Διαβιβασεων Ανδρικοπουλος Γεώργιος ΧΑΜ 95Α ΕΣΣΟ
Τρίτη 30 Ιανουαρίου 1996
Ωρα 18:00
….Ενα απόγευμα ακόμα μέσα στη μονάδα.Εξοδούχος με δύωρο αλλα όπως εδώ και πολύ καιρό δεν βγαίνουμε έξω με τα φιλαράκια.Παντα καθισμένοι γύρω από την ξυλοσομπα και να λέμε μαλακιες για τον Ολυμπιακό και τους Βάζελους. Από το πρωί υπάρχει μία αναμπουμπούλα στη Ταξιαρχία (όπως μας λέγανε οι Τηλετυποι στο Τηλεφωνικό). Η τηλεοραση είναι με διαταγή κλειστή στο ΚΨΜ (ετσι και αλλιώς δεν έπιανε και καλά).
Τίποτα δεν προμήνειε αυτό που θα επακολουθούσε τις επομενες ώρες και μέρες.
Κάτι είχαμε ακούσει για ιστορίες με τους Τουρκούς αλλά δεν δώσαμε σημασία ετσι και αλλιώς μεσα στους Τουρκους ζούσαμε όλο τον καιρό. Ο μαγειρας του Μηχανικού θα ετοιμαζε εκέινη την περίφημη ομελέτα στο ταψι που έφτιαχνε πάντα.Συνοδευόμενη από το Στρατιώτικό τυρι σε κονσερβα με 50% λιπος ήταν το καλύτερο φαγητό μας σε σχέση μετα φασολια και τις φακές που έφτιαχνε.
Ξαφνικά μπαίνει στη μονάδα ο Δίκας μας. Ξεροκεφαλος ανθρωπος αλλά σου ενεπνε πειθαρχεια και εμπιστοσύνη.Κολητος του Αντισυνταγματαρχη ………. (γνωστός στο Πανελληνιο) Διοικητή του 646 Μηχανοκίνητου Ταγματος Πεζικού που είχε την έδρα του δίπλα στο λοχο μας.
Δεν συνήθιζε ο Δικας μας να μπαίνει τέτοιες ώρες και μπορώ να πω όμως ότι δεν έδωσα και πολύ σημασία.Όταν αρχίσανε να μπαίνουν και οι υπολοιποι αξιωματικοί τότε πήραν φωτια τα μπατζακια μας. Μεσα σε μισή ώρα είχε γεμίσει το Στρατόπεδο Σαρδελες και Αστέρια. Δεν υπήρχε πανικός αλλα γενικότερα έβλεπες μία κατάσταση που ήταν στα όρια να ξεφύγει αλλα ήξερες ότι δεν θα ξεφευγε ποτέ.
Ξαφνικά ακουστηκε μία φωνή «Ανδρικόπουλοοοοοοοοοοοοοοοςςς στο Διοικητήριο» και η απαντηση μέσα μου «ωχ τι έπαθε πάλι ο Δικας.Τελικά αυτή η πουλάδα που έχει πρέπει να σημαίνει επεσα μικρός και χτύπησα στο κεφαλι».
Τρέχνοτας φτάνω στο Διοικητήριο και στον Δικα μου. «Διατάχτε κύριε Διοικητά». Ανησυχος ο δίκας αλλά με βροντερή φωνή μου λέει «Το τζιπ μπροστά στο Διοικητηριο και βαλε μπροστά τους SEM 192 με τις σημερινές κλείδες σε αυτό και σε όλα τα οχήματα της Ταξιαρχίας.Παρε κόσμο μαζι σου για να κάνεις έλεγχο ότι όλα δουλεύουν κανονικά και φέρτους πάλι πίσω.» Τα πραγματα ήταν σοβαρά ή ήξερε πως θα γίνοντουσαν σοβαρότερα σε λίγο.
Μαζευψα όλα τα ΧΑΜ και τα έβαλα στο Τζιπ και αρχισα το ντελιβερι σε όλες τις μονάδες που ήχαν SEM. Πήγαμε στην 183 ΟΣΑ /ΑΚ ,140 πυροβολικό , 21Λόχος Μηχανικού ,211 Επιλαρχια Μέσων Αρματων, 21 Λόχος Τεχνικού , στο Τζιπ του Ταξίαρχου κλτ. Σε 20 λεπτά τους είχα μοιράσει σε δύο Στρατόπεδα (Παρασχου και Ηλιοπούλου) και είχαμε δίκτυο με κρυπτογράφιση και με αναπιδηση συχνότητας στη συχνότητα ………ΜΗz.
Στη συνέχεια τους κλείσαμε δίνοντας εντολή στον κάθε οδηγό του Τζιπ που ήταν επάνω ο ασύρματος να μην ακουμπήσουν τίποτα από τον ασύρματο.Ακολούθησε η συγκομιδή των ΧΑΜ προς το Λοχο μας. Μπαινοντας στο διοικητήριο για να αναφέρω εκτελεση και ότι όλα καλά, ακούω τους αξιωματικούς να λένε συγκεντρωμένοι στην Αιθουσα αξιωματικών ότι «θα τους ….μισουμε τα …πανα». Με ανοιγμένους χάρτες στο τραπεζι και και τον Υποδικα να βγαίνει από το 2ο Γραφειο με το Σχεδιο Ε. Φωναζω το Δικα μου και του αναφέρω λεγοντας του ακόμα «Κυρ διοικητά τι γινεται πολεμος ?». Εκεινος με σπρωχνει έξω λεγοντας μου «πηγαινε στο θαλαμο και ετοιμασου .. θα τα πουμε μετα.Σιγουρα ρε Γιώργο είναι όλα ενταξει?».
Αφού τον διαβεβαιωσα ότι ήταν όλα 100% εντάξει πηγα στο θάλαμο. Εκει αντικρυσα μία κατασταση που μου έφερνε συναισθηματα χαρμολύπης. Ξεστρωτα όλα τα κρεβατια να μαζευουν όλοι κουβέρτες και και σεντόνια και όλα τα υπαρχοντα τους εκτός των πολιτικών ενδυμάτων.Να εχουν κατέβει από τα σκιάδια τα ατομικά σακίδια και να ελεγχουν όλοι τα πασαλακια και τον υπολοιπο εξοπλισμο. Αλλα φιλαρακια να έχουν τελειώσει και να καθαρίζουν όπλο τραγουδοντας και κάτι άλλοι να κλαίνε και να έχουν χεστεί από το φόβο τους. Ο Γίαννης ένας μονιμος Λοχιας από την Κομοτηνη που τον είχα και στο Κεντρο Εκπαίδευσης να φωνάζει «Τι κλαιτε ρε κολοψαρα και είσαστε και από την Κομοτηνή. Μαζευτε τα πραγματά σας ΤΩΡΑ!!!!».
Το μονο που με ενδιέφερε εκείνη τη στιγμή ήταν το οπλο μου.Ενα ΗΚ11 με αποσπόμενη κάνη και δεύτερη που την έβαζες στη ζώνη με βαρος όπλου 7.5 κιλά. Ηταν το μωρο μου αυτό το οπλο για ένα και μονο λόγο. Με είχε γλειτώσει από τα επ’ ώμου και παρουσιάστε.
Πέρασε αρκετή ώρα όταν μπήκαν οι αξιωματικοί στο θάλαμο.Ο κάθενας τη διμοιρία του και έδεινε εντολές.Ηρθε και ο δικός μας ο Ανθυπολοχαγός ο οποίος ήταν διμοιρίτης των ΧΑΜ. Τι είναι τα ΧΑΜ και τι δουλεια θα κάνανε σε περίπτωση πολέμου ?. Τα ΧΑΜ είναι Χειριστές Ασυρματών Μέσων και επανδρώνουν τις ασύρματες επικοιωνίες των μονάδων της Ταξιαρχίας.Θα σπαγαμε δηλαδή σαν διμοιρία και θα πήγαινε κάθε ένας στην θέση του από όπου θα σήκωνε το δίκτυο της Ταξιαρχίας με κομβικό σημείο το Λοχο Διαβιβάσεων.Ακόμη ένας τηλετυπος και ένα ΧΑΜ θα επρεπε να θέσουν σε λειτουργία το ΡαδιοΤηλετυπο RTT Transword ώστε να βγαλουμε επαφή ασυρματου και τηλετύπου με 12 Μεραρχία και Δ’ Σώμα Στρατού.Κανονικά εγώ επρεπε να παω στο 211 ΕΜΑ στο αρμα του Συνταγματάρχη και να σηκώσω το δίκτυο αλλά ξαφνικά ακούω από τον Ανθυπολοχαγό. «Γιώργο στο Ραδιοτηλετυπο εσυ . ο Αρης θα πάει στη 211». Εξεπλαγη ευχαριστα γιατι το γουσταρα πολύ το ΡΤΤ λόγω των δύο notebook που είχε μέσα αλλά και από την άλλη ζήλεψα που ο Αρούλης θα ήταν μέσα στο αρμα του Δικα της 211. Αυτή η ευχαριστή εκπληξη μου έφυγε όταν άκουσα τη σύνεχια. «Γιώργο να ξεστήσεις το διπολο». Ωχ τι με περιμενε δεν είχα φανταστεί αφου το ξεστημα επρεπε να γίνει με ευλάβια και πολύ προσοχή γιατι αν χανοταν κατι από την κεραια δεν δουλευε τιποτα για εκπομπή μεγάλης απόστασης που θελαμε. Μετα από μία ώρα είχα τελειώσει και τα είχαμε βαλει όλα στη θέση τους και μεσα στα σακιδια τους.
Περασε η ώρα και εμεις ήμασταν όλοι καθισμένοι στα κρεβατια μας με τα λουκανικα και τα οπλα δίπλα μας και γύρω από την ξυλόσομπα.Εξώ να έχει άρχισει να φυσαει και να χιονίζει εκείνο το ψιλό το χιόνι που σε τρυπάει όταν πεφτει στο δερμα σου.Είχαμε πια φτάσει τους 0 βαθμούς κελσίου.
-
Επισκέπτης
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 1996
Ωρα 0:05
…. Οσα φερνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος. Εγώ είμαι στο διοικητήριο και αρματομένος και ζωσμένος με το σακίδιο και το PRC τον ασύρματο και καθομαι σε μία καρέκλα.
Ακουώ τζιπάκι έξω από το διοικητήριο να φρενάρει απότομά στο χωμα και φωνές «ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ». Ηταν συνάδελφος από τα τηλετυπα με ένα χαρτί στο χέρι. Το σήμα ήταν ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΟ.Επρεπε να φτάσει στους παραλήπτες του μέσα σε 5 λεπτά από την λήψη.
«Εκενωσατε το στρατόπεδο.Προοθηθήτε προς χώρους προσωρινού προορισμού.»
Αυτό ήταν. Θυμαμαι ήταν μόλις είχε τελειώσει ο Παγκαλος στην εκομπή του Χατζηνικολάου στο Mega.
Εντολές σαφεις και κατηγοριματικές από το Δίκα.
«Όποιος έχει διπλωμα αυτοκινήτου να έρθει στον όρχο τώρα μαζι με τα πραγματά του.Η σκοπια στο συρματοπλεγμα που φιλάει την αποθήκη οπλισμού και το δρόμο να αλλάξει. ΤΩΡΑ !!!!!!!!!!»
Τρέξαμε όλοι (όσο μπορούσαμε να τρέξουμε με τετοιο βαρος) προς τον όρχο. Μεχρι και Δικας οδηγούσε αυτοκίνητο. Σκηνές που δε μπορεί να τις φωτογραφίσει καμία φψτογραφική μηχανή ή καμερα .Απεργραπτες σκηνές και μία ευφορία σε όλους.Δεν υπήρχε τρόμος δεν υπήρχε φοβος για ένα περιεργο λόγο. Το μονο που υπηρχε ήταν πολύ κρύο και ψιλό χιόνι και αέρας.
Πηρα και έγω ένα παλιο τζιπακι από αυτά που είχαν στον Β Παγκοσμιο στην Ερημο Σαχαρα. Πρεπει να ήταν Μ131.Αυτό είχε προβλημα με το δυναμό που φορτιζε την μπαταρία όπως και όλα τα υπολοιπα παλαιά οχήματα που είχαμε βλεπε Μ37 κτλ. Εκτος του ΡΕΟ ενός STAYER και το RTT είχαμε και μία «καναδέζα» που την βγαζαμε κάθε μερα για ονια.Την είχαμε μη βρεξει και μη σταξει αφού ήταν πολύ ταλαιπορημένο αυτοκίνητο αλλά πάντα επαιρνε μπροστά και μας έβγαζε.
Εκείνο το βραδυ μας πούλησε.Δεν πήρε το μπ……ο και μας την έσπασε. Κουνήθήκαν όλα τα οχήματα που είχαμε και τα οποία έπερναν μπροστά όποτε θέλανε και δεν κουνήθηκε η καναδέζα. «Ο Θεός» είπαμε όλοι. «Μας πάει ακόμα και ό Θεος».
Αφού επιβειβαστίκαν όλοι εκτος από το σκοπό και ένα υπαξιωματικό φύγαμε κονβοι προς τη Βόρια Πύλη με φωτα πολέμου προς την πεδιάδα της Κομοτηνής περιοχή Σύμβολα.Τα σύμβολα είναι ένα πομακοχωρί με τζαμι και από εκει μαζι και το τζαμι της Κομοτηνής ακουγαμε Stereo το μ****α κάθε πρωί περίπου στις 05:00.
Από ένα σημειο και μετά πεσαμε σε λάσπη όπου το πήρε χαμπάρι ο Δικας και αρπάζει τον ασύρματο και μιλάει με το Κεντρο Λήψεων και ζητάει να ενημερωθεί ο Δικας της 211 ΕΜΑ να μην περάσει από αυτό το δρόμο τα άρματα. Μιλάμε για πολύ λάσπη.Μεγάλη ψυχή ο Δικας μας. Όλους τους σκεφτόταν αλλά πανω από όλα τα παιδιά του. Δεν ήθελε να πάθει τίποτα κανενας.Μας είχε σκίσει στην εκπαιδευση και τη πορεία και εμεις τον βρίζαμε.Αλλά είπαμε , ότι δεν φερνει ο χρονος όλος τα φέρνει η στιγμή.
Τελικά φτάσαμε σε ένα μέρος αρκετά γνωριμο γιατί είχαμε κανει σκοινάκια μια φορά εκει.Αλλά ο καιρός έκανε πως δεν μας γνωριζε.Αρχισε να φυσάει και να χιονίζει πιο δυνατα. Ίσως να μου φανηκε ότι ήταν πιο δυνατά γιατι εκει που ήμασταν όπως και σε όλη τη πεδιαδα της Κομοτηνης δεν υπαρχει ούτε θαμνος.Μονο η οροσειρά της Ροδόπης στα 3 μίλια Βόρεια να κατεβάζει τις καλτσες του από κρύο.Τα αυτοκίνητα στη σειρά με τροχονόμο το Δίκα μας.Δεν παιζόταν εκείνο το βραδύ.
Ωρα 0:05
…. Οσα φερνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος. Εγώ είμαι στο διοικητήριο και αρματομένος και ζωσμένος με το σακίδιο και το PRC τον ασύρματο και καθομαι σε μία καρέκλα.
Ακουώ τζιπάκι έξω από το διοικητήριο να φρενάρει απότομά στο χωμα και φωνές «ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ». Ηταν συνάδελφος από τα τηλετυπα με ένα χαρτί στο χέρι. Το σήμα ήταν ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΟ.Επρεπε να φτάσει στους παραλήπτες του μέσα σε 5 λεπτά από την λήψη.
«Εκενωσατε το στρατόπεδο.Προοθηθήτε προς χώρους προσωρινού προορισμού.»
Αυτό ήταν. Θυμαμαι ήταν μόλις είχε τελειώσει ο Παγκαλος στην εκομπή του Χατζηνικολάου στο Mega.
Εντολές σαφεις και κατηγοριματικές από το Δίκα.
«Όποιος έχει διπλωμα αυτοκινήτου να έρθει στον όρχο τώρα μαζι με τα πραγματά του.Η σκοπια στο συρματοπλεγμα που φιλάει την αποθήκη οπλισμού και το δρόμο να αλλάξει. ΤΩΡΑ !!!!!!!!!!»
Τρέξαμε όλοι (όσο μπορούσαμε να τρέξουμε με τετοιο βαρος) προς τον όρχο. Μεχρι και Δικας οδηγούσε αυτοκίνητο. Σκηνές που δε μπορεί να τις φωτογραφίσει καμία φψτογραφική μηχανή ή καμερα .Απεργραπτες σκηνές και μία ευφορία σε όλους.Δεν υπήρχε τρόμος δεν υπήρχε φοβος για ένα περιεργο λόγο. Το μονο που υπηρχε ήταν πολύ κρύο και ψιλό χιόνι και αέρας.
Πηρα και έγω ένα παλιο τζιπακι από αυτά που είχαν στον Β Παγκοσμιο στην Ερημο Σαχαρα. Πρεπει να ήταν Μ131.Αυτό είχε προβλημα με το δυναμό που φορτιζε την μπαταρία όπως και όλα τα υπολοιπα παλαιά οχήματα που είχαμε βλεπε Μ37 κτλ. Εκτος του ΡΕΟ ενός STAYER και το RTT είχαμε και μία «καναδέζα» που την βγαζαμε κάθε μερα για ονια.Την είχαμε μη βρεξει και μη σταξει αφού ήταν πολύ ταλαιπορημένο αυτοκίνητο αλλά πάντα επαιρνε μπροστά και μας έβγαζε.
Εκείνο το βραδυ μας πούλησε.Δεν πήρε το μπ……ο και μας την έσπασε. Κουνήθήκαν όλα τα οχήματα που είχαμε και τα οποία έπερναν μπροστά όποτε θέλανε και δεν κουνήθηκε η καναδέζα. «Ο Θεός» είπαμε όλοι. «Μας πάει ακόμα και ό Θεος».
Αφού επιβειβαστίκαν όλοι εκτος από το σκοπό και ένα υπαξιωματικό φύγαμε κονβοι προς τη Βόρια Πύλη με φωτα πολέμου προς την πεδιάδα της Κομοτηνής περιοχή Σύμβολα.Τα σύμβολα είναι ένα πομακοχωρί με τζαμι και από εκει μαζι και το τζαμι της Κομοτηνής ακουγαμε Stereo το μ****α κάθε πρωί περίπου στις 05:00.
Από ένα σημειο και μετά πεσαμε σε λάσπη όπου το πήρε χαμπάρι ο Δικας και αρπάζει τον ασύρματο και μιλάει με το Κεντρο Λήψεων και ζητάει να ενημερωθεί ο Δικας της 211 ΕΜΑ να μην περάσει από αυτό το δρόμο τα άρματα. Μιλάμε για πολύ λάσπη.Μεγάλη ψυχή ο Δικας μας. Όλους τους σκεφτόταν αλλά πανω από όλα τα παιδιά του. Δεν ήθελε να πάθει τίποτα κανενας.Μας είχε σκίσει στην εκπαιδευση και τη πορεία και εμεις τον βρίζαμε.Αλλά είπαμε , ότι δεν φερνει ο χρονος όλος τα φέρνει η στιγμή.
Τελικά φτάσαμε σε ένα μέρος αρκετά γνωριμο γιατί είχαμε κανει σκοινάκια μια φορά εκει.Αλλά ο καιρός έκανε πως δεν μας γνωριζε.Αρχισε να φυσάει και να χιονίζει πιο δυνατα. Ίσως να μου φανηκε ότι ήταν πιο δυνατά γιατι εκει που ήμασταν όπως και σε όλη τη πεδιαδα της Κομοτηνης δεν υπαρχει ούτε θαμνος.Μονο η οροσειρά της Ροδόπης στα 3 μίλια Βόρεια να κατεβάζει τις καλτσες του από κρύο.Τα αυτοκίνητα στη σειρά με τροχονόμο το Δίκα μας.Δεν παιζόταν εκείνο το βραδύ.
-
Fantasma337
- Δημοσιεύσεις: 1078
- Εγγραφή: 06 Ιουν 2004, 22:49
- Επικοινωνία:
"Δίας από Ναό, άν με λαμβάνεις έτοιμος..."
Η αποστολή πρέπει να είναι «5άρια» F-4E της 337ΜΠΚ βαμμένα μπλέ και Mirage 2000, σε CAP σε βόρειο και νότιο τομέα αντίστοιχα… Εκτός από το ΠΝ-21 ΤΙΠΟΤΑ άλλο δεν σηκώθηκε εκείνο το βράδυ και από τις 2 πλευρές… Ακόμα και βαθειά μέσα στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας, οι απέναντι δε σήκωσαν απολύτως τίποτα…
Ώντας Διαβιβαστής κι εγώ (ΧΤ/Τ-ΚΤ, 93Δ’) που περίμενα όλη τη νύχτα, με το φύλλο πορείας στο χέρι, τον κωδικό μου να εμφανιστεί στην τηλεόραση για να μεταβώ στη μονάδα μου, που βρισκόταν μερικά χιλιόμετρα νότια από τα Λιμνιά (οι Ιταλοί μη μπορώντας να προφέρουν την Ελληνική ονομασία «Λιμνιά» -από τη Λίμνη- την παρέφθαραν σε «Ίμμια»), η περιγραφή σου είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα…
Ώντας Διαβιβαστής κι εγώ (ΧΤ/Τ-ΚΤ, 93Δ’) που περίμενα όλη τη νύχτα, με το φύλλο πορείας στο χέρι, τον κωδικό μου να εμφανιστεί στην τηλεόραση για να μεταβώ στη μονάδα μου, που βρισκόταν μερικά χιλιόμετρα νότια από τα Λιμνιά (οι Ιταλοί μη μπορώντας να προφέρουν την Ελληνική ονομασία «Λιμνιά» -από τη Λίμνη- την παρέφθαραν σε «Ίμμια»), η περιγραφή σου είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα…
-
Kovamaniac
- Δημοσιεύσεις: 2595
- Εγγραφή: 09 Μαρ 2005, 22:52
- Τοποθεσία: Θήβα
- Επικοινωνία:
ποιο πριν εχει βγει στα βιβλιοπολεια ενα αντιστοιχο του Κωσταντινου Σιμητηraptor έγραψε:Εκπληκτικό! Συνέχισε Γιώργο..
BTW, πρίν μερικές μέρες βγήκε στα περίπτερα ενα βιβλίο-λεύκωμα του Σάββα Δ. Βλάσση "ΙΜΙΑ 1996-2006 ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ", εκδόσεις Δούρειος Ίππος... Πολύ ωραίο, αναλύει τα πράγματα όπως έχουν..
Τα περιγραφει με το νι και με το σιγμα
Πολυ καλο να το παρετε
:doh:
e-HAF Admin
-
Επισκέπτης
Περιοχή Συμβολα ΚΟΜΟΤΗΝΗ
21 Λόχος Διαβιβάσεων
Στρατιώτης Διαβιβασεων Ανδρικοπουλος Γεώργιος ΧΑΜ 95Α ΕΣΣΟ
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 1996
Ωρα :καπου μετα τα μεσάνυχτα.
…… «Μία 3άρα σκηνη για να διοικητήριο να στηθεί ΤΩΡΑ!!» φωναξε ο Δίκας και πήραμε τα πόδια μας να την στήσουμε.Αν θέλαμε ας κάναμε και αλλιώς. Με τετοιο κρύο όποιος δεν κουνιόταν να κάνει κάτι παγωνε και θα τον βρίσκανε χαμογελαστό. Πάω και έγω να βοηθήσω με το που πιάνω την πρωτη σωλήνα , με βλεπει ο Δικας και τα ακούω χοντρά.
«Γιώργο έχουμε επικοιωνιά με 12ατη και Σώμα»…. «όχι κ Διοικητά.Δεν έστησα ακομα το ραδιοτηλέτυπο»…… «μήπως θα επρεπε να έχουμε Γιώργο ?» .
Με το μαλιστα που του απαντάω παγωνει το αιμα μου όχι απο το κρύο αλλα από τη μαλακία που είχα κανει.Είχα καθυστερίσει να στείσω την κεραια και του ραδιοτηλέτυπου και επρεπε να είχαμε επαφή με τις κεντρικές διοικήσεις των μονάδων. Με τετοιο αερα που να στήσεις αναστροφο V. Οκτώ μέτρα κεραία με τετοιο αέρα μπορείς να την στήσεις αλλα δεν μπορείς να την σηκώσεις και να την πακτώσεις. Θα μας εφευγε και θα την κυγηγάγαμε σε όλο το νομο Ροδόπης. Σκέφτομαι να σηκώσω την κανονική αφού και πιο γρήγορα θα το κάναμε αλλα και μεγαλύτερη ασφάλεια θα είχα στην εκπομπή.
Η κανονική κεραία είναι μία καθετη σε τρία κομάτια η οποία δεν είναι κατευθυντική όπως το αναστοφο V. Αν βάζαμε το αναστροφο V Θα ήταν τετοιος ο προσανατολισμός όπου θα μας ακουγανε Ξανθη Καβαλα και Αλεξανδρουπολη ,Τουρκία.Σιγουρα θα βγαίναμε μέχρι και Κωσταντινούπολη με 100 Watt. Αν έβαζα και το Linear και βγαιναμε με 1000 WATT θα μας άκουγε μεχρι και η Αυστραλία βραδιατικά.
Παίρνω τον τηλετυπο το Γιάννη και του λέω «Γιάννη ανοιξε το ΡΤΤ και φερε μου τη μικρή τσαντα.Εγώ θα ανεβω στο ΡΤΤ και θα μου τη δώσεις να την βαλω στη κεραια.» Ο Γιαννάρας παει να ανεβει στο ΣΤΑΥΕΡ και από νερο και το χιονι τρώει μια γληστρα που ακομα γελάει.Ευτυχώς δεν χτύπησε.Η δευτερη προσπαθεια ήταν επιτυχής και αφου ανοιξε την μπουκαπορτα του ΡΤΤ εβγαλε τη τσαντα και μου την πεταξε επάνω.
Τωρα επρεπε να ξερουμε τη συχνοτητα εκπομπής για να βαλουμε το κατάλληλο μήκος κεραιας.Οχι και πολύ απαραίτητο αφού το ΡΤΤ είχει δύο μονάδες συντονισμού κεραίας σε Redundant διάταξη.Όσο εγώ εστηνα κεραία ο Γιάννης ετρεξε στον Υποδικα να πάρει τις κλείδες και τις συνχότητες εκομπής.Μολις τελειώνα ο Γιάννης επεστρεφε με τις κλείδες και τις συνχοτητες με τα διακτρητικά μεσα από τζακετ.Τα πεταέι μεσα στο Κλωβό και αμέσως πάει μπροστά στη θέση του οδηγού να βάλει σε λειτουργία το ΣΤΑΥΕΡ.
Το ΣΤΑΥΕΡ παίρνει μπροστά και αμέσως ο Γιάννης μέσα στο κλωβό μαζι μου.Αναβουμε φωτα και η επομενη κίνηση είναι να αναψουμε το air condition.Ισα ισα που χωραγαμε 2 ατομα μεσα στο κλωβό.Εγώ να σχεδιάζω στο πίνακα το δικτυο επαφών και ο Γιάννης να βάζει κλείδες στη ρουφιανα και στο αντιστοιχο ΔΙΑΤΑΝ. «Ανοιγμα πομπού ολες οι ενδιξεις ΟΚ» μου είπε ο Γιάννης. «Πάμε να πιάσουμε Σώμα Γιάννη». Γυρναμε στους …..ΜΗz και «Δοξα Ερμή Εννιά από Αλφα Γαλή Ένα Σήματα μου ετοιμος»…… «Αλφα Γαλή Ένα εδώ Δοξα Ερμής Εννιά σηματασου Δυνατά Καθαρά και δικά μου ετοιμος»…. «και δικά σου σήματα Δυνατα Καθαρα και ανεμενε ετοιμος».
Είχαμε βγάλει επαφή με το Δ Σώμα Στρατού στη Ξάνθη. Βγαίνω από ΡΤΤ και πάω καρφί στο Δίκα. « Κύριε διοικητά έχω επαφή με Σωμα.Ο Γιάννης είναι ετοιμος για λήψη και επαφή τηλετύπου». «Ωραία πάρε το σήμα πες στο Γιάννης να το στείλει.» Μια και δύο παίρνω το σήμα και με το που πάω να φύγω ακούω τον Ανθυπολοχαγό μου να μου λέει. «Άσε Γιώργο θα το πάω εγώ το σήμα.Εσύ πήγαινε στο ΡΕΟ με τους άλλους.». Ο μεγαλύτερος μ*****ς που έχει βγάλει ποτε η φύση και ολοκληρη η υδρογειος. Δεν ήξερε όχι να στήλει σήμα αλλά ούτε πώς να φορέσει τα παπουτσια του.Του παραδίδω το σήμα στα χερια του και πάω προς το ΡΕΟ.
Ένα ΡΕΟ γεμάτο με τους φιλους μου να είναι όλοι αγκαλιασμένοι μεταξύ τους και να προσπαθούν να ζεσταθούν καθισμένοι στην παγωμένη λαμαρίνα του.Η πίσω κουκούλα ανοιχτή και όλοι αγκαλιά.Μετά από 10 λέπτα τσουπ έρχεται και ο Γιάννης. «Τι έγινε ρε μ****α ποιος είναι στο Ραδιοτηλέτυπο ?» και Γιάννης με πολύ φυσική φωνή «Ο μ*****ς.Τι περίμενες να έχει air condition και να μην μας διώξει για να πάει αυτός» «Γ****έ τον μωρε το κ********η ελα εδώ στην παρεά μας.»
Ελάχιστά θυμάμαι από εκείνη τι στιγμή και μετά μέχρι και το ξημέρωμα.Αυτό που μού έμεινε είναι το κρύο , η παγωμένη λαμαρίνα του ΡΕΟ, το Βασιλάκη το Ι4 να κλάνει και να γελαμε οι υπολοιποι και άλλες τετοιες ασχήμιες και πλάκες.
Μέχρι που η ώρα πήγε 0610 τοτε ακούμε το διοικήτη να λέει όλοι έξω από το ΡΕΟ και συγκεντρωθείτε. «Αν μεχρι τις 0630 δεν έχουμε σήμα για επιστροφή στο Λοχο τότε κύριε Υποδοικητά πάτε στις αποθήκες πυρομαχικών φορτωνετε τα απαραίτητα και εμείς φεύγουμε για το χώρο τελικού προορισμού Περιοχή Χανδρά υψωμα Λεύκη.Φευγοντας περναμε και σας παίρνουμε». Ειμασταν ετοιμοι για όλα. Εδώ είχαμε φάει τοσο κρύο και χίονι και τα τουρκάκια θα φοβόμασταν………….
21 Λόχος Διαβιβάσεων
Στρατιώτης Διαβιβασεων Ανδρικοπουλος Γεώργιος ΧΑΜ 95Α ΕΣΣΟ
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 1996
Ωρα :καπου μετα τα μεσάνυχτα.
…… «Μία 3άρα σκηνη για να διοικητήριο να στηθεί ΤΩΡΑ!!» φωναξε ο Δίκας και πήραμε τα πόδια μας να την στήσουμε.Αν θέλαμε ας κάναμε και αλλιώς. Με τετοιο κρύο όποιος δεν κουνιόταν να κάνει κάτι παγωνε και θα τον βρίσκανε χαμογελαστό. Πάω και έγω να βοηθήσω με το που πιάνω την πρωτη σωλήνα , με βλεπει ο Δικας και τα ακούω χοντρά.
«Γιώργο έχουμε επικοιωνιά με 12ατη και Σώμα»…. «όχι κ Διοικητά.Δεν έστησα ακομα το ραδιοτηλέτυπο»…… «μήπως θα επρεπε να έχουμε Γιώργο ?» .
Με το μαλιστα που του απαντάω παγωνει το αιμα μου όχι απο το κρύο αλλα από τη μαλακία που είχα κανει.Είχα καθυστερίσει να στείσω την κεραια και του ραδιοτηλέτυπου και επρεπε να είχαμε επαφή με τις κεντρικές διοικήσεις των μονάδων. Με τετοιο αερα που να στήσεις αναστροφο V. Οκτώ μέτρα κεραία με τετοιο αέρα μπορείς να την στήσεις αλλα δεν μπορείς να την σηκώσεις και να την πακτώσεις. Θα μας εφευγε και θα την κυγηγάγαμε σε όλο το νομο Ροδόπης. Σκέφτομαι να σηκώσω την κανονική αφού και πιο γρήγορα θα το κάναμε αλλα και μεγαλύτερη ασφάλεια θα είχα στην εκπομπή.
Η κανονική κεραία είναι μία καθετη σε τρία κομάτια η οποία δεν είναι κατευθυντική όπως το αναστοφο V. Αν βάζαμε το αναστροφο V Θα ήταν τετοιος ο προσανατολισμός όπου θα μας ακουγανε Ξανθη Καβαλα και Αλεξανδρουπολη ,Τουρκία.Σιγουρα θα βγαίναμε μέχρι και Κωσταντινούπολη με 100 Watt. Αν έβαζα και το Linear και βγαιναμε με 1000 WATT θα μας άκουγε μεχρι και η Αυστραλία βραδιατικά.
Παίρνω τον τηλετυπο το Γιάννη και του λέω «Γιάννη ανοιξε το ΡΤΤ και φερε μου τη μικρή τσαντα.Εγώ θα ανεβω στο ΡΤΤ και θα μου τη δώσεις να την βαλω στη κεραια.» Ο Γιαννάρας παει να ανεβει στο ΣΤΑΥΕΡ και από νερο και το χιονι τρώει μια γληστρα που ακομα γελάει.Ευτυχώς δεν χτύπησε.Η δευτερη προσπαθεια ήταν επιτυχής και αφου ανοιξε την μπουκαπορτα του ΡΤΤ εβγαλε τη τσαντα και μου την πεταξε επάνω.
Τωρα επρεπε να ξερουμε τη συχνοτητα εκπομπής για να βαλουμε το κατάλληλο μήκος κεραιας.Οχι και πολύ απαραίτητο αφού το ΡΤΤ είχει δύο μονάδες συντονισμού κεραίας σε Redundant διάταξη.Όσο εγώ εστηνα κεραία ο Γιάννης ετρεξε στον Υποδικα να πάρει τις κλείδες και τις συνχότητες εκομπής.Μολις τελειώνα ο Γιάννης επεστρεφε με τις κλείδες και τις συνχοτητες με τα διακτρητικά μεσα από τζακετ.Τα πεταέι μεσα στο Κλωβό και αμέσως πάει μπροστά στη θέση του οδηγού να βάλει σε λειτουργία το ΣΤΑΥΕΡ.
Το ΣΤΑΥΕΡ παίρνει μπροστά και αμέσως ο Γιάννης μέσα στο κλωβό μαζι μου.Αναβουμε φωτα και η επομενη κίνηση είναι να αναψουμε το air condition.Ισα ισα που χωραγαμε 2 ατομα μεσα στο κλωβό.Εγώ να σχεδιάζω στο πίνακα το δικτυο επαφών και ο Γιάννης να βάζει κλείδες στη ρουφιανα και στο αντιστοιχο ΔΙΑΤΑΝ. «Ανοιγμα πομπού ολες οι ενδιξεις ΟΚ» μου είπε ο Γιάννης. «Πάμε να πιάσουμε Σώμα Γιάννη». Γυρναμε στους …..ΜΗz και «Δοξα Ερμή Εννιά από Αλφα Γαλή Ένα Σήματα μου ετοιμος»…… «Αλφα Γαλή Ένα εδώ Δοξα Ερμής Εννιά σηματασου Δυνατά Καθαρά και δικά μου ετοιμος»…. «και δικά σου σήματα Δυνατα Καθαρα και ανεμενε ετοιμος».
Είχαμε βγάλει επαφή με το Δ Σώμα Στρατού στη Ξάνθη. Βγαίνω από ΡΤΤ και πάω καρφί στο Δίκα. « Κύριε διοικητά έχω επαφή με Σωμα.Ο Γιάννης είναι ετοιμος για λήψη και επαφή τηλετύπου». «Ωραία πάρε το σήμα πες στο Γιάννης να το στείλει.» Μια και δύο παίρνω το σήμα και με το που πάω να φύγω ακούω τον Ανθυπολοχαγό μου να μου λέει. «Άσε Γιώργο θα το πάω εγώ το σήμα.Εσύ πήγαινε στο ΡΕΟ με τους άλλους.». Ο μεγαλύτερος μ*****ς που έχει βγάλει ποτε η φύση και ολοκληρη η υδρογειος. Δεν ήξερε όχι να στήλει σήμα αλλά ούτε πώς να φορέσει τα παπουτσια του.Του παραδίδω το σήμα στα χερια του και πάω προς το ΡΕΟ.
Ένα ΡΕΟ γεμάτο με τους φιλους μου να είναι όλοι αγκαλιασμένοι μεταξύ τους και να προσπαθούν να ζεσταθούν καθισμένοι στην παγωμένη λαμαρίνα του.Η πίσω κουκούλα ανοιχτή και όλοι αγκαλιά.Μετά από 10 λέπτα τσουπ έρχεται και ο Γιάννης. «Τι έγινε ρε μ****α ποιος είναι στο Ραδιοτηλέτυπο ?» και Γιάννης με πολύ φυσική φωνή «Ο μ*****ς.Τι περίμενες να έχει air condition και να μην μας διώξει για να πάει αυτός» «Γ****έ τον μωρε το κ********η ελα εδώ στην παρεά μας.»
Ελάχιστά θυμάμαι από εκείνη τι στιγμή και μετά μέχρι και το ξημέρωμα.Αυτό που μού έμεινε είναι το κρύο , η παγωμένη λαμαρίνα του ΡΕΟ, το Βασιλάκη το Ι4 να κλάνει και να γελαμε οι υπολοιποι και άλλες τετοιες ασχήμιες και πλάκες.
Μέχρι που η ώρα πήγε 0610 τοτε ακούμε το διοικήτη να λέει όλοι έξω από το ΡΕΟ και συγκεντρωθείτε. «Αν μεχρι τις 0630 δεν έχουμε σήμα για επιστροφή στο Λοχο τότε κύριε Υποδοικητά πάτε στις αποθήκες πυρομαχικών φορτωνετε τα απαραίτητα και εμείς φεύγουμε για το χώρο τελικού προορισμού Περιοχή Χανδρά υψωμα Λεύκη.Φευγοντας περναμε και σας παίρνουμε». Ειμασταν ετοιμοι για όλα. Εδώ είχαμε φάει τοσο κρύο και χίονι και τα τουρκάκια θα φοβόμασταν………….
Thanate, ήμουνα λίγα μέτρα πιό κάτω ... 511ΤΠ , Ανθυπολοχαγός.
Μιάς και είμαι απο τον Εβρο, (το σπίτι μου είναι δίπλα στα σύνορα στα 5km) επομένως δέν είχα κανένα λόγο ανησυχίας τους ξέρουμε τόσα χρόνια αλλα αυτό που θυμάμαι καλά είναι η γενική ανοργανωσιά που υπήρξε παντου και το κρύο. Το φερμουάρ το jacket μου έσπασε όταν φορτώναμε τον οπλισμό και έβγαλα όλη την νύχτα με ανοιχτό jacket (είδα τον Χριστό φαντάρο), την επομένη που τελείωσαν όλα αγόρασα ένα Αμερικάνικο .... τουλάχιστον άμα γίνει κάτι να μήν ψοφήσω απο το κρύο.
Γνωρίζαμε απο την αρχή πως δέν θα γίνει τίποτε με τα μεμέτια (το περιμέναμε μετά το 87) αλλα πιαστήκαμε στον ύπνο και αναφέρομαι στο θέμα της οργάνωσης. Παρόλα αυτά πολλές μονάδες ήταν έτοιμες να φτάσουν και στην Κωνσταντινούπολη άλλες απλά σπρώχναν τις καναδέζες...
Ευτυχώς αλλάξανε όλα αυτά.
Κρίμα στα παιδιά που χαθήκανε εκείνο το βράδυ.
Είχα αναφερθεί ξανά στο θέμα σε ένα άλλο post :
http://www.e-haf.org/forum/viewtopic.ph ... ght=#28584
Μιάς και είμαι απο τον Εβρο, (το σπίτι μου είναι δίπλα στα σύνορα στα 5km) επομένως δέν είχα κανένα λόγο ανησυχίας τους ξέρουμε τόσα χρόνια αλλα αυτό που θυμάμαι καλά είναι η γενική ανοργανωσιά που υπήρξε παντου και το κρύο. Το φερμουάρ το jacket μου έσπασε όταν φορτώναμε τον οπλισμό και έβγαλα όλη την νύχτα με ανοιχτό jacket (είδα τον Χριστό φαντάρο), την επομένη που τελείωσαν όλα αγόρασα ένα Αμερικάνικο .... τουλάχιστον άμα γίνει κάτι να μήν ψοφήσω απο το κρύο.
Γνωρίζαμε απο την αρχή πως δέν θα γίνει τίποτε με τα μεμέτια (το περιμέναμε μετά το 87) αλλα πιαστήκαμε στον ύπνο και αναφέρομαι στο θέμα της οργάνωσης. Παρόλα αυτά πολλές μονάδες ήταν έτοιμες να φτάσουν και στην Κωνσταντινούπολη άλλες απλά σπρώχναν τις καναδέζες...
Ευτυχώς αλλάξανε όλα αυτά.
Κρίμα στα παιδιά που χαθήκανε εκείνο το βράδυ.
Είχα αναφερθεί ξανά στο θέμα σε ένα άλλο post :
http://www.e-haf.org/forum/viewtopic.ph ... ght=#28584