28η Οκτωβρίου - Έλληνες στο Πόλεμο

Άρθρα γραμμένα απο τα μέλη μας

Συντονιστής: Διαχείριση

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Anzac
Administrator
Administrator
Δημοσιεύσεις: 36874
Εγγραφή: 27 Μαρ 2004, 15:38
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από Anzac »

το αναφέρει το αρχικό κείμενο ποιό πάνω βρε :)
e-HAF Admin
Jojo
320 ΠΜ Ίκαρος/ 320FW Pilot
320 ΠΜ Ίκαρος/ 320FW Pilot
Δημοσιεύσεις: 1546
Εγγραφή: 24 Ιαν 2007, 19:27

Δημοσίευση από Jojo »

Παίδες, είχα πάει στο Ρούπελ πρόπερσυ...
Μας ξενάγησε ένας φαντάρος που είχε τελειώσει Νεοελληνική Ιστορία και Ευρωπαικές Σπουδές... Δεν μπορείτε να φανταστείτε τί έκαναν... Στο Ρούπελ τους επιτίθονταν ταυτόχρονα και Γερμανοί και Βούλγαροι. Μάλιστα οι Γερμανοί είχαν πάει εκεί ένα επίλεκτο σώμα για να το παρουν το Ρούπελ γρήγορα...
Το είχαν περάσει Γαλλία. Το τοίχωμα (γιατί περί τοιχώματος πρόκειται) είχε 5 μέτρα πάχος! Έπεφταν βόμβες και έσκαγαν από πάνω! Δεν έβγαιναν βέβαια καθόλου έξω. Ήταν ολόκληρη εγκατάσταση μέσα. Μπορούσαν να ζούσαν για μήνες!
Στο τέλος είχε γίνει νεκροτοαφίο εκει.
Ήταν η περίφημη γραμμή Μεταξά που την έσπασαν οι Γερμανοί με απώλειες που δεν είχαν από όλη την υπόλοιπη Ευρώπη!

Πάρτε και μερικές φωτό!
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Γιώργος
WingedWolf
Δημοσιεύσεις: 800
Εγγραφή: 11 Σεπ 2005, 15:22
Τοποθεσία: Athens
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από WingedWolf »

Ευχαριστούμε Γιώργη! :Spooky:
Εικόνα
Ironmike
320 ΠΜ Ίκαρος/ 320FW Pilot
320 ΠΜ Ίκαρος/ 320FW Pilot
Δημοσιεύσεις: 280
Εγγραφή: 16 Μαρ 2008, 23:44
Τοποθεσία: Κόρινθος

Δημοσίευση από Ironmike »

Anzac έγραψε:το αναφέρει το αρχικό κείμενο ποιό πάνω βρε :)

:oops:
Άβαταρ μέλους
Anzac
Administrator
Administrator
Δημοσιεύσεις: 36874
Εγγραφή: 27 Μαρ 2004, 15:38
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από Anzac »

φοβερές φώτο

ευχαριστούμε jojo :Spooky2:
e-HAF Admin
Rambo
Δημοσιεύσεις: 903
Εγγραφή: 02 Αύγ 2006, 13:28
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ

Δημοσίευση από Rambo »

πολυ ωραιο υλικο.
Εικόνα

ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΤΙΜΗΣΩ
Άβαταρ μέλους
Anzac
Administrator
Administrator
Δημοσιεύσεις: 36874
Εγγραφή: 27 Μαρ 2004, 15:38
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από Anzac »

Ο πόλεμος
Η κατάληψη της Aλβανίας από τους Iταλούς, το 1939, αποκαλυπτική των ιταλικών προθέσεων στην περιοχή της ανατολικής Mεσογείου, αποτέλεσε το προοίμιο της επέκτασης του πολέμου και στο βαλκανικό χώρο. Μια ιταλική επίθεση στην Eλλάδα έμοιαζε προφανής, παρά τη δηλωμένη αντίρρηση του Χίτλερ και τις προσπάθειες του Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος, ακροβατώντας ανάμεσα στην παραδοσιακή πρόσδεση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας στην Αγγλία και το φιλογερμανικό πνεύμα του φασιστικού χαρακτήρα καθεστώτος που είχε ο ίδιος εγκαθιδρύσει (με όλες τις διαφορές που έχουν επισημανθεί ότι το διακρίνουν από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά), επεδίωκε να κρατήσει
τη χώρα σε ουδετερότητα. Πράγματι, μετά από μια σειρά προειδοποιητικών ενεργειών -με αποκορύφωση τον τορπιλισμό από τους Ιταλούς του ευδρόμου "Έλλη" στις 15 Aυγούστου 1940 στο λιμάνι της Τήνου- που όλες έπεσαν στο κενό μπροστά στην άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να απαντήσει στις προκλήσεις, απεστάλη το ιταλικό τελεσίγραφο της 28ης Oκτωβρίου 1940, που απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων από το ελληνικό έδαφος και τον έλεγχο πλήθους στρατηγικών σημείων της χώρας. H απόρριψη από τον Ιωάννη Μεταξά του ταπεινωτικού τελεσιγράφου, γεγονός που συνέπιπτε με την κοινή ελληνική βούληση, οδήγησε στην αυτόματη κήρυξη από τους Ιταλούς του πολέμου στην Eλλάδα, ο οποίος διεξήχθη στα βουνά της Hπείρου.

Η Κατοχή
Στις 23 Aπριλίου 1941, ο βασιλιάς και η κυβέρνηση αναχώρησαν από την Αθήνα για την Κρήτη, ενώ οι Γερμανοί προέλαυναν προς την πρωτεύουσα. Χάος και παράλυση είναι τα χαρακτηριστικά του σύντομου διαστήματος από την αναχώρηση των κυβερνώντων ως την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. Πολλοί είναι αυτοί που αναχώρησαν επίσης για την Κρήτη και τη Μέση Ανατολή ή απλώς κατέφυγαν στην Πελοπόννησο και τα νησιά. Οι συνεχείς βομβαρδισμοί δρόμων και λιμανιών από εχθρικά αεροπλάνα ολοκλήρωσαν την εικόνα της αποδιοργάνωσης και του φόβου. Στις 27 Απριλίου οι Γερμανοί εισήλθαν σε μια σχεδόν άδεια Αθήνα, αφού οι κάτοικοι έμειναν πεισματικά κλεισμένοι στα σπίτια τους. Η ύψωση της ναζιστικής σβάστικας στην Ακρόπολη σηματοδότησε την αρχή της γερμανικής κατοχής. Διόρισαν κυβέρνηση "κουΐσλιγκς" με πρώτο πρωθυπουργό το Γεώργιο Tσολάκογλου, το στρατηγό που υπέγραψε τη συνθηκολόγηση.
Με την πτώση της Κρήτης στα τέλη του Μαΐου, σημειώθηκε η ολοκληρωτική κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς, που επέβαλαν τη "Nέα Tάξη", που σήμανε τη συσσώρευση εξαιρετικών δεινών και δοκιμασιών για τον ελληνικό λαό.
Η Ελλάδα περιήλθε σε τριπλή κατοχή, αφού διαμοιράστηκε ανάμεσα στους Γερμανούς και τους συμμάχους τους, Iταλούς και Bουλγάρους. Στη Bουλγαρία παραχωρήθηκε μια ζώνη ανάμεσα στο Στρυμόνα και το Nέστο, που αργότερα επεκτάθηκε ως την Αλεξανδρούπολη, καθώς και τα νησιά Θάσος και Σαμοθράκη. Oι Γερμανοί κράτησαν τα 2/3 του Έβρου, την κεντρική και ανατολική Mακεδονία, κάποια νησιά του Aιγαίου, την Aττική και την Kρήτη. Στην Iταλία περιήλθε η υπόλοιπη Eλλάδα.
Στη ζώνη της βουλγαρικής κατοχής, την κατάσταση επιδείνωσαν οι μεθοδικές προσπάθειες αφελληνισμού που επιχείρησαν οι Βούλγαροι, με την καταδίωξη του ελληνικού πληθυσμού (φόνοι, διώξεις κληρικών και δασκάλων, μεταγωγή ανηλίκων στη Βουλγαρία σε καταναγκαστικά έργα, επαχθέστατη φορολογία) και την εγκατάσταση Βουλγάρων εποίκων. Από τα κορυφαία δείγματα της βουλγαρικής θηριωδίας υπήρξαν τα γεγονότα της Δράμας, η ομαδική εκτέλεση από τους Βουλγάρους 3000 πατριωτών στο Δοξάτο και τα άλλα χωριά, προς καταστολή της αυθόρμητης εξέγερσης και κατάλυσης των βουλγαρικών αρχών κατοχής, στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου του 1941. Γενικά, η αντίδραση των Μακεδόνων και των Θρακών στην καταπίεση και τον εκβουλγαρισμό απαντήθηκε με ωμότητες που ανησύχησαν ακόμα και τη γερμανική διοίκηση.
Προσπάθειες αφελληνισμού δεν έλειψαν ούτε από την ιταλική ζώνη. Στην Ήπειρο, συμμορίες Αλβανών, εξοπλισμένων από τους Ιταλούς, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο ενώ οι Ιταλοί προχώρησαν στην ίδρυση αυτόνομου "πριγκιπάτου" των Βλάχων στην Πίνδο.
Στη γερμανική ζώνη η κατάσταση ήταν εξίσου απελπιστική. Η απομύζηση αγαθών, πόρων και αποθεμάτων της χώρας, που καταδίκασε την οικονομία σε απόλυτο μαρασμό και συνακόλουθα τον πληθυσμό σε θανάσιμη πείνα, η καταστροφή της κάθε λογής υποδομής (συγκοινωνίες, κτίσματα), η απάλειψη κάθε ίχνους ελευθερίας, η τρομοκρατία των κατακτητών, οι φυλακίσεις, οι εκτελέσεις και οι εκτοπίσεις συνέθεσαν την εικόνα της ελληνικής εκδοχής της ναζιστικής νέας τάξης πραγμάτων, προκαλώντας την αντίσταση του ελληνικού λαού. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο συνολικός φόρος αίματος του ελληνικού λαού στην περίοδο της Κατοχής τόσο από την πείνα και τις ποικίλες κακουχίες όσο και στο βωμό του απελευθερωτικού αγώνα συνολικά ξεπέρασε, αναλογικά προς τον πληθυσμό της χώρας, τον αντίστοιχο κάθε άλλου λαού της κατεχόμενης Ευρώπης

Η Aντίσταση
Aπό την πρώτη κιόλας στιγμή της Κατοχής, ο ελληνικός λαός προέβη σε αυθόρμητες πράξεις αντίδρασης, ατομικά και συλλογικά, που εξέφραζαν βούληση αντίστασης, η οποία δεν άργησε να εκδηλωθεί και σε οργανωμένα σχήματα, με την ίδρυση των αντιστασιακών οργανώσεων από το φθινόπωρο του 1941. Από τις πρώτες τέτοιες ενέργειες, και κορυφαία για τη συμβολική της αξία, αποτέλεσε η υποστολή από την Ακρόπολη και καταστροφή της ναζιστικής σβάστικας από δυο νεαρούς φοιτητές, το Μανόλη Γλέζο και το Λάκη Σάντα, το Μάιο ακόμα του 1941. Μια άλλη δυναμική αντιστασιακή ενέργεια του πρώτου εκείνου διαστήματος αποτέλεσε η ανατίναξη του αρχηγείου της Ε.Σ.Π.Ο., μιας οργάνωσης Ελλήνων φιλοναζιστών, από την Π.Ε.Α.Ν. (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων) που είχε ως αρχηγό τον αξιωματικό της Αεροπορίας Κ. Περρίκο.
Στην αντίσταση κατά της ξένης κατοχής, που έλαβε τεράστιες διαστάσεις και ποικίλες μορφές, πήρε μέρος η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ο επικός απόηχος του αλβανικού πολέμου από τη μια και η άσκηση συλλογικότητας που αποτέλεσε από την άλλη, ο λιμός, η μαύρη αγορά, η αφόρητη καταπίεση, το κοινό μίσος εναντίον των συνεργατών είχαν από τη μια ριζοσπαστικοποιήσει την κοινή γνώμη και από την άλλη είχαν αμβλύνει πολλές από τις παλιές πολιτικές διακρίσεις μπροστά τώρα στο κοινό αίτημα για απελευθέρωση. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, ιδιότητας, κοινωνικής και πολιτικής ένταξης, σε πόλεις και ύπαιθρο μετείχαν στον αγώνα. Πνευματικές προσωπικότητες, καλλιτέχνες και πλήθος άλλων πολιτών, ο καθένας με τον τρόπο του, ανταποκρίθηκαν στα αντιστασιακά κελεύσματα.
Πρωτοπόρα και εντυπωσιακά άφοβη και δυναμική αποδείχτηκε η νεολαία, μαζικότερη και δυναμικότερη οργάνωση της οποίας υπήρξε η Ε.Π.Ο.Ν. Στη δράση της νεολαίας πρέπει να μνημονευτεί και μια γενικότερη πολιτιστική και εκπαιδευτική προσπάθεια, που σημειώθηκε εκείνη την εποχή.
Ιδιαίτερα δυναμική και πρωτοφανής για την ελληνική πραγματικότητα ήταν η δράση που ανέπτυξαν οι γυναίκες όλων των ηλικιών, και στην Αθήνα και στην ύπαιθρο, συμμετέχοντας σε κάθε είδους αντιστασιακή κινητοποίηση ως και στον ένοπλο αγώνα. Η αντιστασιακή δράση αποτέλεσε εξάλλου για τις Ελληνίδες μια συνολικότερη ευκαιρία για την κοινωνική τους συνειδητοποίηση και απελευθέρωση.
Ιδιαίτερη μνεία οφείλει να γίνει στον παράνομο αντιστασιακό Τύπο, σημαντικότατο παράγοντα του εθνικού αγώνα, που με μύριους κινδύνους λειτούργησε και κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι, πληροφορώντας τον ελληνικό λαό για την αλήθεια και τον πόλεμο και εμψυχώνοντας την αντιστασιακή προσπάθεια. Η Ελεύθερη Ελλάδα, ο Απελευθερωτής, η Γυναικεία Δράση, η Νέα Γενιά, η Δημοκρατική Σημαία, η Φλόγα, η Δόξα, η Απελευθέρωση είναι κάποια από τα πάμπολλα έντυπα που κυκλοφόρησαν, ενώ κάθε συνοικία και κάθε χώρος δουλειάς είχε το δικό του έντυπο, δακτυλογραφημένο, πολυγραφημένο ή κάποτε και χειρόγραφο. Ταυτόχρονα, φυλλάδια και προκηρύξεις γέμιζαν την Αθήνα, χάρις στην εξαιρετική ευρηματικότητα και ριψοκινδυνότητα των συντακτών και των διανομέων τους.


Η Απελευθέρωση
Εισαγωγή: Απελευθέρωση
H ταχεία προέλαση του σοβιετικού στρατού προς τα Bαλκάνια, που απειλούσε να αποκλείσει τις γερμανικές δυνάμεις στον ελλαδικό χώρο, υποχρέωσε τους Γερμανούς ν' απομακρυνθούν το συντομότερο από την Eλλάδα. Η αναχώρησή τους άρχισε από την Πελοπόννησο και τα νησιά, ενώ στις 12 Οκτωβρίου 1944 απελευθερώθηκαν η Aθήνα και ο Πειραιάς, μέσα σ' ένα τεράστιο λαϊκό παραλήρημα. Eλληνικές σημαίες και καμπανοκρουσίες πλημμύρισαν την πρωτεύουσα, ενώ πλήθη κόσμου ξεχύθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες, πανηγυρίζοντας με ενθουσιασμό. Με ενθουσιασμό έγιναν δεκτά στην πρωτεύουσα τα βρετανικά στρατεύματα ενώ οι εορτασμοί κορυφώθηκαν με την άφιξη του Παπανδρέου και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας στις 18 του ίδιου μήνα.
Πίσω, όμως, από την πανηγυρική και συναινετική ατμόσφαιρα των πρώτων ημερών της Απελευθέρωσης, επικρέμονταν εκείνα τα προβλήματα και οι αντιθέσεις, που σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα ξεσπούσαν για να κορυφωθούν στην εμφύλια τραγωδία.
Η Ελλάδα έβγαινε από την πολεμική περιπέτεια ουσιαστικά κατεστραμμένη. Οι απώλειες του ελληνικού λαού στη διάρκεια της τετράχρονης κατοχής και του αντιστασιακού αγώνα ήταν πάμπολλες: ο αριθμός των νεκρών σε μάχες, των εκτελεσμένων και δολοφονημένων, όσων θανατώθηκαν ως όμηροι στα γερμανικά στρατόπεδα και όσων πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες ανέρχεται σε περίπου 500.000. Τα πάσης φύσεως καμένα κτίρια υπολογίζονται στα 155.000 ενώ οι πυροπαθείς οικογένειες σε 111.000 σε όλη την Ελλάδα. Ας σημειωθεί ότι 1.700 ήταν τα ολοκληρωτικά πυρπολημένα ελληνικά χωριά. Οι ζημιές στην οικονομία υπολογίζονται σε 40-80% μείωση της γεωργικής παραγωγής στα διάφορα αγροτικά προϊόντα, μείωση του κτηνοτροφικού κεφαλαίου κατά 50% για τα μεγάλα ζώα και 30% για τα μικρά, ελάττωση των δασών κατά 20%, καταστροφή των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων και νέκρωση της σχετικής παραγωγής, ελάττωση της βιομηχανικής
παραγωγής κατά 50%, καταστροφή των συγκοινωνιών, δηλαδή του σιδηροδρομικού υλικού και δικτύου και του οδικού δικτύου, αρπαγή του 70% των αυτοκινήτων, καταστροφή λιμανιών και της διώρυγος της Κορίνθου, απώλεια κατά 73% της εμπορικής και επιβατηγού ναυτιλίας της χώρας.

Για την Ελλάδα, η μετάβαση από τον πόλεμο στην ειρήνη επανέφερε το αίτημα για ικανοποίηση των εθνικών αξιώσεων της χώρας όσον αφορά στην ενσωμάτωση των εδαφών της Βορείου Ηπείρου, της Κύπρου και των Δωδεκανήσων. Ο ρόλος της χώρας στο συμμαχικό αγώνα και οι αρχές που περιλήφθηκαν σε διεθνείς διακηρύξεις, όπως ο Χάρτης του Ατλαντικού (Αύγουστος 1941) και ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών (Ιούνιος 1945), δημιουργούσαν αισιοδοξία για την ικανοποίηση του ελληνικού αιτήματος. Άλλωστε, στη διάρκεια του πολέμου, δεν είχαν λείψει οι διαπραγματεύσεις και οι συζητήσεις για τα ζητήματα αυτά τόσο ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους Βρετανούς, όσο και μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων.
Από τις ελληνικές προσδοκίες εκπληρώθηκε μόνο αυτή που αφορούσε στην ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων, που πραγματοποιήθηκε με τη Συνθήκη των Παρισίων το Φεβρουάριο του 1947. Οι αξιώσεις για τα εδάφη της Κύπρου και της Βορείου Ηπείρου προσέκρουσαν στην προτεραιότητα των Μεγάλων Δυνάμεων για διατήρηση ισορροπίας δυνάμεων και αποφυγή νέων αναταραχών στην ευρύτερη περιοχή, έναντι της εφαρμογής των εξαγγελμένων αρχών. Οι, κατά την εκτίμησή τους, επιπτώσεις που θα είχε η ενσωμάτωση της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου στην Ελλάδα ως προς την ισορροπία του χώρου αλλά και η υποτονικότητα της ίδιας της Ελλάδας, λόγω της ταραγμένης κατάστασης στο εσωτερικό της, την εποχή των διαπραγματεύσεων, οδήγησαν στον αποκλεισμό των περιοχών αυτών από την ελληνική εθνική επικράτεια. Με την προσάρτηση των Δωδεκανήσων, η Ελλάδα απέκτησε τα οριστικά της σύνορα.
Πηγή: Ατσαλένια Φτερά
e-HAF Admin
gerodinis
Δημοσιεύσεις: 2063
Εγγραφή: 11 Αύγ 2007, 17:28

Δημοσίευση από gerodinis »

Είχαμε πάει κι εμείς για ξενάγηση στο Ρούπελ στην τρίτη Γυμνασίου (στα πλαίσια της τετραήμερης στην Πρέσπα).
Windows: A 32 bit extension and graphical shell,
for a 16 bit patch to an 8 bit operating system, originally
coded for a 4 bit microprocessor, written by a 2 bit
company, that can't stand 1 bit of competition. Good thing
there's not any.
μεγας αλεξανδρος
Δημοσιεύσεις: 24
Εγγραφή: 20 Φεβ 2009, 18:08
Τοποθεσία: Βολος

Δημοσίευση από μεγας αλεξανδρος »

εμενα το χωριο ειναι η εξοχη,το οποιο βρισκεται στο Ν.Δραμας κ μαλιστα πολυ κοντα στα ελληνοβουλγαρικα συνορα.λιγο πιο περα απο το χωριο βρισκεται ενα αλλο χωριο που λεγεται οχυρο κ ειναι στην κυριολεξια οχυρο.αυτο το χωριο ειναι χτισμενο στις προποδες ενος βουνου,το οποιο ειναι κουφιο...πιο συγκεκριμενα κατα τον α παγκ.πολεμο οι ελληνες για να αμυνθουν ειχαν δημιουργησει χιλιαδες λαγουμια σε αυτο το βουνο κατι δηλαδη σαν τα οχυρα του ρουπελ...ειναι σαν μια τεραστια μυρμηγκοφωλια...κ απο αυτο πηρε κ την ονομασια του το χωριο... αν το επισκεφτεις μενει εκπληκτος για το ειχαν φτιαξει...μεχρι κ πριν απο 20 χρονια ερχονταν κ το επισκεπτονταν καθε χρονο οι γερμανοι που ειχαν πολεμησει εκει.....το μονο κακο σε ολη αυτη την ιστορια ειναι οτι το βουνο αυτα με τα χιλιαδες λαγουμια κ οχυρα μπορει να το επισκεπτει κανεις μονο την 25η ΜΑΡΤΙΟΥ
Orion
Δημοσιεύσεις: 520
Εγγραφή: 16 Μαρ 2005, 16:57
Τοποθεσία: Ηράκλειο - Κρήτη
Επικοινωνία:

Δημοσίευση από Orion »

Και μετά μπήκαν οι Βούλγαροι και τα ανατίναξαν.

Δέν ξέρετε όλη την ιστορία και σίγουρα δέν είναι αυτή που διαβάσατε, έχω διαβάσει την αναφορά του διοικητή του οχυρού Νυμφαίας και τα λέει λίγο διαφορετικά.

Και μιάς και υπηρέτησα σε αυτό πιθανόν να έχω καλύτερη εικόνα.

Η γραμμή Μεταξά δέν ήταν μόνο το Ρούπελ, έφτανε μέχρι την Ροδόπη και οι Γερμανοί παραδέχτηκαν ότι ήταν η δυσκολότερη που αντιμετώπισαν με τρομακτικές απώλειες για αυτούς.

Απόσπασμα για την μάχη του οχυρού Νυμφαίας
ΜΑΧΗ ΟΧΥΡΟΥ ΝΥΜΦΑΙΑΣ
Την 1η Μαρτίου 1941, η Βουλγαρία προσχώρησε στον Άξονα και αμέσως γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στο έδαφός της. Στο χώρο της Θράκης, οι Γερμανοί διέθεσαν το 30ο Σώμα Στρατού, με την 50η Μεραρχία στον άξονα ΝΥΜΦΑΙΑ- ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ και μεγάλο αριθμό αεροσκαφών. Απέναντί τους, στην περιοχή της ΝΥΜΦΑΙΑΣ, υπήρχαν 2 Λόχοι Προκαλύψεως και η δύναμή του ομώνυμου Οχυρού (14 Αξιωματικοί και 364 Οπλίτες).

Την 6η Απριλίου 1941, περί 05:00 ώρα, άρχισε η επίθεση της 50ης Γερμανικής Μεραρχίας κατά των υψωμάτων ΔΡΑΓΑΤΗΣ και ΦΡΟΥΡΟΣ, τα οποία κατέλαβαν την 08:30 ώρα και από εκεί σφυροκοπούσαν το Οχυρό. Μέχρι τη 14:00 ώρα, είχαν καταστραφεί απο βλήματα πυροβολικού, 5 από τα μετωπικά πολυβολεία του.

Παρά τα ολοήμερα δραστικά πυρά, οι προσπάθειες των Γερμανών, για κατάληψη του Οχυρού, αποτύγχαναν μπροστά στον ηρωισμό των υπερασπιστών του. Το ίδιο βράδυ, γερμανικά πεζοπόρα τμήματα, που κινήθηκαν από δύσβατα δρομολόγια του όρους ΠΑΠΙΚΙΟ, κατέλαβαν την Κομοτηνή.

Την επόμενη μέρα, οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν, χωρίς επιτυχία για τους επιτιθέμενους. Τη 16:00 ώρα και για 15 λεπτά, γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν σφοδρά το Οχυρό. Από την 17:00 ώρα, το γερμανικό πυροβολικό άρχισε αυξημένα πυρά και προξένησε στο Οχυρό σημαντικές ζημιές. Η κορυφή του υψώματος 510 είχε μεταβληθεί σε ενεργό ηφαίστειο, ενώ στις πλαγιές σχηματιζόταν πυκνό προπέτασμα καπνού. Έτσι, το γερμανικό πεζικό και τα ειδικά τμήματα μηχανικού, ανεβαίνουν στην επιφάνεια του Οχυρού και τελείως ανενόχλητοι, λόγω ελλείψεως ελληνικών τμημάτων επιφανείας, επιδίδονται σε συστηματική καταστροφή των οχυρωματικών έργων με εκρητικές ύλες. Περί την 21:00 ώρα, κατορθώνουν, με τη χρήση φλογοβόλων, να καταλάβουν μεμονωμένο πολυβολείο και μετά από αγώνα μέσα στις υπόγειες στοές, να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις του Οχυρού. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα μέσα στο Οχυρό, από τις εκρηκτικές ύλες, που έριχαν οι Γερμανοί, κατέστησε αδύνατη την παραμονή σ’αυτό.

Τότε, ο Διοικητής του Οχυρού Ταγματάρχης Αναγνωστός Αλέξανδρος, με τη σύμφωνη γνώμη των Διοικητών Λόχων, διέταξε, περί την 23:30 ώρα, παύση πυρός και περί τα μεσάνυκτα, παρέδωσε το ηρωικό Οχυρό. Η γιγαντομαχία της Νυμφαίας, στοίχισε στους Γερμανούς 200 νεκρούς και 1.500 τραυματίες, ενώ οι απώλειες τη φρουράς του Οχυρού, ήταν 7 νεκροί και 23 τραυματίες.

Το χάραμα της νέας ημέρας, ο Ταγματάρχης Αναγνωστός Αλέξανδρος οδηγείται αιχμάλωτος, μπροστά στον Διοικητή του 30ου Γερμανικού ΣΣ, ο οποίος, αφού σηκώθηκε από τη θέση του, έλαβε στάση προσοχής, του έσφιξε το χέρι και του είπε “Το Γερμανικό Έθνος δι εμού, συγχαίρει τους υπερασπιστές του Οχυρού, οι οποίοι επεσκίασαν τη δόξα του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή...”. Η απάντηση του Διοικητή του Οχυρού, ήταν : “Ουδέν πράξαμε, Στρατηγέ, παρά μόνον το καθήκον μας, σαν υπερασπιστές τμήματος του πάτριου εδάφους”.
Απάντηση