Επεισόδιο 3
-------------
Το '91 ο mimis32 έχει πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα και μένει μόνιμα Θεσσαλονίκη...
Αλλά το ψώνιο ψώνιο...
Κάθε Δευτέρα όταν τα άλλα παιδια γυμνασίου έπαιζαν μπάλα ή κάπνιζαν κρυφά
εκείνο το πειραγμένο (εγώ δηλαδή) έπαιρνε το αστικό και πήγαινε στο Μακεδονία, άραζε στην καφετέρια
(την παλιά, όποιος την θυμάται) και έβλεπε τα F-5 που κανανε απογειώσεις ζεύγη και τετράδες
για εκπαιδευτικές...
Μια μέρα όμως (στην διάρκεια της Desert Storm) είχανε εκτακτα μέτρα απο φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων
και δεν αφήσανε τον Mimis32 να μπει στο αεροδρόμιο...
Τότε εκείνος έκατσε έξω περιμένοντας το αστικό (που ξαναερχότανε σε καμια ώρα ).
Και τότε του ήρθε μια ιδέα...
Δεν πάω απο δίπλα (απο το κτήριο των τελωνείων) μήπως και εκει αφήνουν?
Πάω, δεν βλέπω κανέναν, περνάω απέναντι και βγαίνω φάτσα κάρτα στην πίστα μπροστά απο
κάτι ATR...!!!
Μαγεμένος απο το θέαμα, και απο τον θόρυβο που έκαναν οι κινητήρες, και με μια τυρόπιτα στο χέρι,
δεν είδα/άκουσα τον κύριο αστυνόμο που έτρεχε αφηνιασμένος προς το μέρος μου βρίζοντας (καλά να ναι ο ανθρωπος)
και με μπαγλάρωσε...
Αφού με τσουβαλιάσανε σε ενα περιπολικό, με πήγανε στο αστυνομικό τμήμα μέσα στο Terminal και
μετά απο ένα απλό τηλεφώνημα στο σπίτι για εξακρύβωση στοιχείων, με αφήσανε χτυπώντας με φιλικά στην πλάτη
και λέγοντας μου την ιστορική ρύση... ''μην σε ξαναδούμε εδω πέρα...''
...Το όνομά μου κοσμεί ακόμα κάποιο ξεχασμένο Βιβλίο Συμβάντων στο Αεροδρόμιο Μακεδονία...
Αναμνήσεις απο τον πόλεμο... (περίπου)
Συντονιστής: Διαχείριση