Μπορώ να θέσω ένα ερώτημα επί τάπητος;
Ναί; Ευχαριστώ!!!
Λοιπόν θα πάρω την θέση ενός από αυτούς που ΔΕΝ ψήφισαν καθαρά for arguments sake και όχι επειδή είμαι ένας από αυτούς.
Κάθε φορά που υπάρχει μια τέτοια διαμάχη, ως άνω, κάποιος πάντα θα πει την εξής φράση
"Αν δεν με ενδιαφέρουν τα κοινά, τότε ίσως δεν θα πρέπει να ζω σε μια οργανωμένη κοινωνία, αλλά καλύτερα θα είναι και για μένα, αλλά και για τους υπόλοιπους, να ανέβω και να ζήσω σε καμιά βουνοκορφή"
ακριβώς έτσι ή σε κάποια παραλλαγή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το είπε ο anka αλλά εγώ απλά το χρησιμοποιώ ως παράδειγμα, χωρίς να θέλω να μιλήσω εναντίον του ανρώπου, που δεν τον ξέρω κιόλας.
Και το ερώτημα είναι...
Σε ποιά βουνοκορφή;
Ηλίθιο; Χαζό; Άνευ ουσίας; Κι όμως, για σκεφτείτε το! Ο κόσμος είναι χωρισμένος σε γραμμές, όρια και σύνορα και η γη που πατάμε πάντα σε κάποιον θα ανήκει, είτε αυτό είναι φυσικό πρόσωπο, είτε κράτος, είτε εταιρεία, είτε εκκλησία, είτε whatever...
Ας πούμε, λοιπόν, οτι εγώ όντως είμαι ο Μαγκάιβερ ή ο Μπέαρ Γκρύλς (κατά το πιο σύγχρονο) και ξέρω να τρώω ρίζες και να σκοτώνω ελάφια και να χαιρετάω τον ήλιο κάθε πρωί κτλ κτλ...
Πιστεύετε πραγματικά οτι αν ήθελα να ζήσω σε μια βουνοκορφή, θα μπορούσα να το κάνω χωρίς κάποιος από τους προαναφερθέντες να με κυνηγήσει;
Μήπως οι κοινωνίες του κόσμου είναι δομημένες έτσι ώστε να μη σου δίνουν πλέον αυτή την επιλογή (το να ζήσεις έξω από αυτές); Ακόμα και το State of Sabotage έχει χώρο, νόμους και γη. Ακόμα και οι ανεξαρτητοποιημένες ελεύθερες κοινότητες ανα τον κόσμο έχουν νόμους, κανόνες και γη. Ακόμα και στο Θιβέτ υπάρχει μια κοινωνία. Ακόμα και οι ιθαγενείς Ινδιάνοι όλων των κρατών έχουν οριοθετημένες περιοχές και κοινωνίες. Οπουδήποτε υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με άλλο τρόπο πέραν του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού, υπάρχουν κοινωνίες με νόμους και κανόνες και συγκεκριμένη γη. Μήπως αν ήθελα να ζήσω μόνος μου, ακόμα και αν μπορούσα, τελικά ΔΕΝ θα μπορούσα γιατί δεν υπάρχει πουθενά ελεύθερη γη;
Μήπως μας έχουν ΒΑΛΕΙ στο λούκι, όπου, από τη μια να λέμε την παραπάνω φράση εύκολα αλλά από την άλλη το αντίθετο να ΜΗΝ είναι εφικτό;
Μήπως τελικά το να μην ψηφίσω είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος να μην είμαι μέρος της κοινωνίας τους;
Και θα μου πεις... "Ναί ρε φίλε αλλά αν δεν ψηφίσεις, τελικά, οι άλλοι αποφασίζουν για σένα και αυτό σε επηρρεάζει θες δε θες"
Ναί, οκ, το δέχομαι αυτό, αλλά πάντα κάτι εξωτερικό θα με επηρρέαζε έτσι κι αλλιώς. Αν δεν ήταν οι "αποφάσεις των άλλων" θα ήταν οι εποχές, οι παλίρροια, τα φυσικά φαινόμενα κτλ κτλ...
Πάντα κάτι εξωτερικό θα με επηρρεάζει, οπότε αν εγώ ονομάσω τις "αποφάσεις των άλλων" ως "εξωτερικό φυσικό φαινόμενο" όπως όλα τα προαναφερθέντα, ζω πλέον λαμβάνοντας το υπ'όψην στη ζωή μου αλλά μέσα μου.... βαθιά μέσα μου ΞΕΡΩ οτι ζω μόνος μου σε ένα κόσμο που βρήκα έτοιμο τον τρόπο λειτουργίας του και που δεν μπορώ να αλλάξω γιατί οι προπάτορές μου τον χτίζουν έτσι ώστε να μην μπορεί να αλλάξει εδώ και χιλιάδες χρόνια...
Οπότε ΔΕΝ ψηφίζω γιατί είναι το μόνο που μπορώ να κάνω για να δηλώσω οτι δεν συμμετέχω. Και αν όλοι όσοι βαθιά μέσα τους ξέρουν οτι τίποτα δεν είναι δικό τους, τίποτα δεν είναι προς όφελός τους, τίποτα δεν θα φτιάξει ποτέ, και οτι τελικά ζουν ΜΟΝΟΙ το έκαναν αυτό τότε η δομή των κοινωνιών του κόσμου θα κατέρρεε και μαζί και τα κράτη, τα όρια, οι νόμοι και τα σύνορα και ΙΣΩΣ.... λέω ΙΣΩΣ... εμείς οι ελεύθεροι άνθρωποι να είχαμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο ΙΣΩΣ πιο δίκαιο, ΙΣΩΣ καλύτερο, ΙΣΩΣ ανθρώπινο, ΙΣΩΣ... ΙΣΩΣ.... ΙΣΩΣ... αλλά ΙΣΩΣ και όχι. Το θέμα είναι η επιλογή!
Food for thought...
Mars
